De speen afleren, zo is het ons gelukt!

De speen afleren, iets wat veel ouders vaak uit blijven stellen. Ik was ook zo’n ouder, ik bleef maar smoesjes bedenken om het nog niet af te leren maar nu vond ik het toch echt tijd worden. Van de een op de andere dag kon Aukje slapen zonder speen, super knap! Zo hebben wij het aangepakt…

Aukje pieppiep

“Aukje pieppiep” Een standaard zinnetje van Aukje voor het slapen gaan. De speen wordt hier ook wel “fiep” genoemd en dat werd in Aukjes taal dus pieppiep. Aukje heeft haar speen eigenlijk altijd alleen in bed gehad, dus wat dat betreft hadden we het al wat makkelijker. Maar voor Aukje was de speen toch wel echt onmisbaar in bed. Als wij ’s avonds naar bed gaan dan ga ik altijd nog even bij Aukje kijken of ze nog wel onder de dekens ligt, en negen van de tien keer had ze dan ook echt haar speen nog in haar mond.

Wanneer is het goede moment?

Een tijdje terug wilde ik al gaan beginnen met het afleren van de speen, maar toen zat de overgang van ledikant naar bed eraan te komen en het leek me beter om dus nog even te wachten met de speen afleren totdat ze gewend was aan het grote bed. Inmiddels is Aukje wel gewend en daarnaast had ze eerder deze week al een paar keer zelf aangegeven dat ze geen speen meer nodig had. Nog voordat ik dan de kamer uit was, had ze hem alweer gepakt maar toch, ze was er dus wel al mee bezig. Tijd dus om actie te gaan ondernemen.De Lumies zoeken een speen

Heel toevallig en dus precies op het goede moment kreeg ik deze week het boek “De Lumies zoeken een speen” thuis gestuurd. De Lumies is een nieuwe boekenserie met als bedoeling om jonge kinderen tijdens de spannende fases van hun leven te ondersteunen. “De Lumies zoeken een speen” is het eerste boekje uit de serie, waarin Lux en LouLou op zoek gaan naar een speen voor de kleine baby Lumie. Het boekje leert je kindje dat speentjes voor baby’s zijn en stimuleert je kindje om zijn eigen speen in het bijbehorende doosje te stoppen. Eigenlijk is het de bedoeling van het boek dat je het doosje met de speen dan in de grond stopt, zodat het voor een ander huilende Lumie baby is. Dit hebben wij alleen niet gedaan, wij hebben de speen aan een echte baby gegeven, dat vond ik duidelijker voor Aukje. Als beloning zitten er ook nog twee lichtgevende muurstickers bij, voor wanneer het afleren gelukt is.Speentjes zijn voor baby’s

Nadat we het verhaal van de Lumies twee keer hadden voorgelezen heeft Aukje zelf haar speen in het doosje gedaan. Ze was het met ons eens dat speentjes voor baby’s zijn en dat we haar speentje dus wel aan een baby konden geven. We zijn toen met het doosje naar een echte baby (van vrienden) toe gegaan en Aukje mocht zelf haar speen aan de baby geven. Natuurlijk heb ik laten merken hoe ontzettend knap ik dat van Aukje vond, maar toch was ze de rest van de ochtend wat hangeriger dan normaal. Ik heb haar bewust de speen in de ochtend weg laten geven, zodat het middagdutje het eerste slaapje zonder speen zou zijn.Het eerste slaapje zonder speen

Toen was het zover, Aukje moest naar bed. Ze stelde dat moment al wat uit en bleef maar zeggen “Aukje slapen niet”. Uiteindelijk was het dan toch echt tijd en ze hield zich ontzettend groot. Na het standaard ritueel legde ik Aukje in bed en toen vroeg ze om haar speen. Ik vertelde dat de baby nu haar speen had en dat wist ze nog, maar ik zag dat ze het er moeilijk mee had. Haar oogjes vulde zich met tranen en toen ik wegliep begon ze hartverscheurend te huilen. Omdat ik dit toch wel erg zielig vond ging ik terug en gaf ik Aukje nog een dikke knuffel. Ik legde nogmaals uit dat ik het zo super knap vond dat ze haar speen aan de baby had gegeven en toen vroeg ze om haar papa. We spraken af dat ze nog een dikke knuffel van papa mocht halen en dat ze dan echt zou gaan slapen. Gelukkig had papa even tijd en hij kwam naar boven. Aukje vertelde nog even aan papa dat de baby haar speen nu had “baby pieppiep” en toen kon Maikel haar zonder problemen terug in bed leggen.

En toen volgde het tweede, derde en vierde slaapje

Na anderhalf uur werd ze weer wakker. Wel ietsje eerder dan normaal maar dat kan ook toeval zijn natuurlijk. Die avond ging het ook meteen goed. Ze zei zelf weer toen ze ging slapen dat de baby haar speen nu had en ging vervolgens zonder problemen slapen. Echt super knap! Gisteravond werd ze even in een soort van paniek wakker en zocht ze haar speen, maar na een dikke knuffel kon ze zonder problemen weer rustig verder slapen. Het verbaast me eigenlijk hoe “makkelijk” het is gegaan. Los van het feit dat ik het nog steeds zielig vind 😉 maar ik weet dat dit wel gewoon beter is. Nu wordt ze toch wel echt ineens groot hoor… *pinkt een traantje weg*.

Er zijn natuurlijk heel veel verschillende manieren waarop je de speen af kan leren, maar wij hebben het er dus echt op gegooid dat speentjes voor baby’s zijn en het boek heeft ons daar goed bij geholpen. Mocht je ook interesse hebben in dit boek dan is het hier te bestellen voor €14,95.

Hoe ging het afleren van de speen (of van het duimen) bij jouw kindje(s)? En heb je eventueel nog goede tips?

Volg je mij al op Instagram, Facebook, Twitter en Bloglovin?