Voor het eerst naar het kinderdagverblijf…

Morgen is het zover, Emmi gaat voor het eerst een hele dag naar het kinderdagverblijf. Ze is er wel al twee keer gaan wennen maar om heel eerlijk te zijn ging dat niet zo heel goed. Ze heeft behoorlijk van zich laten horen daar…

Twee weken geleden was het zover, Emmi mocht gaan wennen op het kinderdagverblijf. Een paar uurtjes, van 13.30 tot 16.00 uur. Omdat Emmi nog steeds wat moeite heeft met het slapen in haar eigen bed, en vooral ook met het in slaap vallen, vroeg ik me wel af hoe dat dan zou gaan. Maar Aukje was destijds ook geen makkelijke slaper en ook daarmee is het goed gekomen, dus vol vertrouwen gaf ik Emmi af en na een kletspraatje met de leidsters ging ik weer naar huis.

De tijd vloog voorbij en optimistisch stapte ik het kinderdagverblijf weer binnen. Emmi lag heerlijk in de armen van de leidster. Even dacht ik dat het misschien wel goed was gegaan, maar al snel hoorde ik dat ze de boel toch wel op stelten had gezet. O jee… Vooral slapen was moeilijk en doordat ze zo moe was had ze ook erg veel (en hard) gehuild. Hopelijk zou dat de tweede wendag beter gaan!

Een paar dagen later bracht ik Emmi weer weg. Ik wenste de leidsters succes en toen ik terug kwam lag Emmi prinsheerlijk te slapen. Wel in een hangwieg die ze speciaal voor Emmi van een andere groep hadden gehaald, maar ze sliep! Maar helaas had ze daarvoor de boel toch wederom flink op stelten gezet. Niet willen slapen en als ze dan eindelijk in slaap viel dan schrok ze wel weer wakker door het geluid van een ander kind. Dit herken ik overigens wel, Emmi is ontzettend gevoelig voor geluiden. Best lastig op een kinderdagverblijf… Dus wederom niet echt een hele fijne middag voor de leidsters en voor Emmi.

En nou gaat ze morgen dus voor het eerst een hele dag. Ik denk dat ik na school maar heel snel naar het kinderdagverblijf toe ga. Hopelijk is ze een beetje lief voor de leidsters…

Volg je mij al op Instagram, Facebook, Twitter en Bloglovin?