Stoppen met de borstvoeding?

Ik denk dat ik maar stop met borstvoeding, nu weet ik het zeker. Of zal ik toch maar twee voedingen blijven geven? Of eigenlijk kan ik er ook nog wel drie blijven geven? Nee, ik denk dat ik toch maar stop… Pfff  dit soort beslissingen nemen is niet weggelegd voor mij als weegschaal…

Toen ik in verwachting was van Emmi wist ik al dat ik graag borstvoeding wilde gaan geven. Gelukkig hapte Emmi meteen goed aan en geef ik inmiddels alweer ruim vier maanden borstvoeding. Vooraf had ik bedacht dat ik sowieso vijf maanden wilde voeden. Na vijf maanden moet ik weer werken en het leek me vooraf prima om dan volledig over te zijn op flesvoeding, toch alweer een maand langer dan bij Aukje.

Maar inmiddels naderen we die vijf maanden en vind ik het toch wel een dingetje, dat stoppen met de borstvoeding. Als ik eenmaal gestopt ben, komt dit ook echt nooit meer terug. En om de een of andere reden maakt die gedachte dat ik het nog maar moeilijk af kan sluiten. Daarnaast is het ook wel makkelijk, zeker ’s ochtends. Rond 7.00 uur wordt Emmi wakker, ik geef haar lekker vanuit mijn warme bedje te drinken en we kunnen beiden nog even verder slapen zonder dat ik ook maar uit bed hoef te stappen. Voor de avonden geldt eigenlijk hetzelfde, is het etenstijd? Niemand hoeft van de bank op te staan, shirt omhoog en Emmi kan drinken. Ideaal hoor.

Maar aan de andere kant ben ik soms ook wel helemaal klaar met de borstvoeding. De zere borsten als er teveel melk is aangemaakt, de natte plekken als ik een keer een compres vergeet, de vreselijk oncharmante borstvoedingbh’s. En eigenlijk is het ook wel prima als ik om 7.00 uur uit bed moet om een flesje te maken, want dan kan ik meteen onder de douche en als Aukje straks naar school moet, moet ik toch op tijd mijn bed uit.

Het ene moment denk ik zeker te weten dat ik wil stoppen. Maar nog geen uur later denk ik dat ik toch nog even door wil gaan met de ochtend- en avondvoeding. En weer een dag later bedenk ik dat ik eigenlijk de voeding van 19.00 uur ook wel zelf kan blijven geven. Gisteren tijdens het avondeten zei ik nog tegen Maikel dat ik toch alleen de ochtenden nog maar blijf geven, tot het dan vanzelf stopt en nu typ ik deze blog terwijl Emmi toch weer aan de borst drinkt.

Je ziet het al, ik ben er nog totaal niet over uit. En om de een of andere reden vind ik het toch wel moeilijk om er al helemaal mee te stoppen. Dus ik blijf de ochtend- en avondvoeding voorlopig nog even geven. Totdat het vanzelf stopt. Denk ik. Of zal ik toch…? 😉

Liefs Charlotte

Volg je mij al op Instagram, Facebook, Twitter en Bloglovin?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.