Angelique: De dr. Estivill methode

Begin oktober had ik al in een blog geschreven dat Dewi sinds halverwege augustus, toen zij al 1 jaar was, niet meer doorsliep en dat dat mij erg zwaar viel. Toen hoopte ik eigenlijk nog dat het kwam door die helse sprongetjes, maar helaas, ruim nadat die voorbij waren sliep ze nog steeds niet door. Aan het einde van de kerstvakantie kwam mijn break down. Ik trok de gebroken nachten niet meer en belde huilend het consultatiebureau op voor tips.

Uiteraard vroeg degene die ik aan de telefoon had wat ik allemaal deed en al gedaan had. En ik wist dat ik in een patroon zat, maar het lukte mijzelf niet om die te doorbreken. En met 4 uur doorbroken slaap per nacht, bijna 5 maanden lang, kan ik je vertellen dat ik het zelf allemaal niet meer zag. Het leek net alsof mijn hersens niet meer mee wilden werken, en met mijn werk en kinderen moest ik toch echt goed mijn koppie erbij houden. Het bleek dat ik al aardig wat goede dingen had gedaan, maar ze wist mij wel nog drie tips te geven. Drie methodes die het consultatiebureau aanraadde aan ouders in mijn situatie. Ze zei dat ik zelf moest kijken welke methode het beste voor mij aan voelde.

De eerste methode was je kind laten huilen. Gewoon volledig negeren. Heb je daar moeite mee, dan zet je je kind op een kamer waar je hem niet (of minder goed) hoort en zo kan je zelf ook weer even een nacht slapen. Ik wist direct dat dit niet mijn methode was. Ik wil ten alle tijden mijn kind kunnen horen, want ik hoor ook direct aan haar huil of het serieus is of niet. Op naar de volgende.

De tweede methode die zij mij vertelde was de dr. Estivill methode. Dan gebruik je een vast slaapritueel, die wij gelukkig al wel hadden, en vertel je je kind duidelijk wat er gaat gebeuren en wat jij van hem verwacht. En iedere keer doe en zeg je precies hetzelfde. Als je kleintje dan gaat huilen wacht je de eerste nacht 1 minuut om naar hem toe te gaan, pak je je kindje niet op uit bed, maar leg je hem terug en zegt op een liefdevolle maar niet overdreven manier dat hij weer moet gaan slapen. Dan loop je naar de gang, doet de deur dicht en wacht 3 minuten voordat je weer hetzelfde ritueel herhaalt. Iedere keer tel je er 2 minuten bij op totdat je kindje slaapt.

De tweede nacht begin je met 3 minuten wachten en tel je er steeds 2 minuten bij op, de derde nacht begin je met 5 minuten etc. Er werd mij verteld dat deze methode binnen een week zou moeten werken, maar dat je er wel wat energie voor nodig had. Dit had ik niet veel meer, maar op dezelfde manier doorgaan was ook geen optie voor mij. Deze methode leek mij wel interessant.

De derde methode leek op de tweede methode alleen dan blijf je bij je kind in de kamer, of wel in een stoel naast het bed of op een matras naast het bed. En iedere keer als hij gaat huilen stel je hem gerust. Iedere nacht ga je iets verder weg richting de deur en zo bouw je het af. Dit was ook niets voor mij, dus mijn keuze was snel gemaakt.

Ik ben direct begonnen met de dr. Estivill methode en na een kleine week sliep Dewi redelijk door. Ze werd wel nog regelmatig huilend wakker, maar ik hoefde er niet meer uit want ze viel vrij snel daarna weer in slaap. Nu bijna een maand verder kan ik zeggen dat ik weer gewoon kan slapen zonder überhaupt wakker te worden! Ik ben nog steeds erg moe, wat volgens mij komt door de slaapachterstand die ik inmiddels heb opgebouwd, maar ik heb het patroon weten te doorbreken. En man o man wat is slapen fijn!

Het was een van mijn angsten die speelden voordat wij de keuze maakten om samen voor een kindje te gaan, aangezien Jonah een huilbaby was de eerste 5 maanden en Logan na 1,5 jaar pas 6 uur achter elkaar doorsliep. Hoe groot was mijn blijdschap toen Dewi na 8 weken door ging slapen en dit dus ook volhield tot haar eerste verjaardag. Maar goed, het kan altijd erger. Dat weet ik. Maar ik ben wel blij dat deze periode (hopelijk) weer is afgesloten.

Ik heb trouwens voor het gemak maar overal hij of hem gebruikt, maar uiteraard geldt het ook voor meisjes. Ik ben wel benieuwd hoe jullie kindjes slapen/sliepen!