Angelique: Mijn samengestelde gezinnetje

In een van mijn eerste blogs heb ik jullie al laten weten dat Jonah en Logan niet dezelfde vader hebben als Dewi. Het jongste spruitje is van mij en mijn huidige man…

Toen ik hem leerde kennen had hij zelf geen kinderen. Ik had er dus twee maar dat vond hij geen probleem. Hij was gek op kinderen en had zelf ook graag op een jonge leeftijd kinderen willen krijgen, alleen was dat door omstandigheden niet zo gelopen. Maar ondanks dat hij dol was op kinderen is het toch een hele omschakeling om een relatie te hebben met een vrouw en haar twee kinderen, die ook nog een andere vader hebben.

In het begin kon Paul het direct erg goed vinden met Logan. Dat waren echt maatjes. Paul vindt het erg leuk om grapjes te maken en daar reageerde Logan heel goed op. Logan was ook nog maar 1,5 jaar oud toen hij Paul leerde kennen dus wellicht speelt zijn leeftijd daarin ook een rol.
Jonah was al 4 jaar toen Paul in haar leven kwam. Zij heeft er echt een hele tijd moeite mee gehad en regelmatig botsten die twee. Totdat Paul en ik gingen samenwonen en de kinderen een jaar later ook hier in het dorp naar school kwamen. Hun relatie werd steeds beter en ze hadden steeds meer lol. Sinds een jaar ongeveer ziet Jonah Paul ook echt als haar vader.

Inmiddels zijn wij 4,5 jaar verder en zien de kinderen Paul dus meer als een vader dan hun biologische vader. Doordat hij ´s nachts werkt is hij er voor de kinderen zodra zij uit school komen, op de dagen dat ik werk, en helpt hij hen met hun huiswerk, regelt playdates etc.
En ondanks dat hij zielsveel van hen houdt merk ik toch dat hij het sneller moeilijk vindt dan ik. Zeker als de kinderen dwars zijn. Jonah zit nu aardig in de prepuberteit, met alle uitspattingen van dien, en Logan is met ups en downs juist Paul heel erg aan het uitdagen. Dit is voor Paul best zwaar aangezien Logan echt heel goed aanvoelt ‘op welke knopjes hij moet drukken’.

Als biologische ouders is je liefde direct onvoorwaardelijk. In ieder geval dat is mijn ervaring. Wellicht speelt het wel mee dat er dus nog een biologische vader in het spel is, ondanks dat hij ver op de achtergrond is. Wellicht dat Paul zich daarom nog niet voor de volle 100% kan geven omdat er ergens een angst zit dat hij hen ook weer kan verliezen, mochten wij ooit uit elkaar gaan.

Laatst las ik een brief via Facebook die geschreven was door een bonusouder. Voor mij was dat zeker een eyeopener, omdat ik daar gewoonweg niet genoeg bij stil sta hoe het zou kunnen zijn voor hem.
In ieder geval heb ik daarvan geleerd om Paul meer te waarderen en dat ook echt naar hem uit te spreken. Sowieso val ik hem niet af als hij de kinderen aanspreekt op hun gedrag en als ik het er niet mee eens ben hebben wij het daar op een later tijdstip over.
Wat ik heel goed van hem vindt is dat hij de kinderen op dezelfde manier behandelt als Dewi. Hij maakt daarin geen onderscheid tussen de kinderen onderling en dat is voor mij het belangrijkste. Hij geeft alle kinderen het gevoel dat ze er mogen zijn, dat er van hen gehouden wordt en dat hij hen niet zomaar laat vallen als het even wat moeilijker gaat, wat helaas wel hun ervaring is.

Uit cijfers blijkt dat 6 op de 10 samengestelde gezinnen het niet redden door alle spanningen rondom het gezin. En ondanks dat er bij ons flink wat spanningen zijn geweest door externe factoren heb ik er alle vertrouwen in dat wij het gaan redden!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.