Angelique: Scheiden en dan?

Je ontmoet de liefde van je leven. In ieder geval, dat denk je op dat moment. Maar wat als jij, je partner of jullie beiden veranderen naarmate jullie relatie vordert? In sommige gevallen komen jullie er sterker uit, maar het kan ook zo zijn dat het een onoverkomelijk probleem blijkt. En wat dan?

Op een gegeven moment in mijn relatie begon de sleur erin te komen en de twijfels sloegen toe. Is dit wel wat ik wil? Ja dat moet wel. Ik kom zelf uit een gebroken gezin en dat ging ik toch echt mijn kinderen niet aan doen. Koste wat het kost moest ik wat van de relatie maken. Het besef dat het helemaal geen gezonde relatie was waar ik in zat kwam pas veel later. En dat het in sommige gevallen echt beter is voor de kinderen dat hun ouders uit elkaar gaan wist ik ook niet. Maar ja, het goede voorbeeld heb ik ook nooit gehad dus hoe kon ik dat weten?

De volgende stap was relatietherapie. De eerste periode ging het dan goed, maar toch vervielen wij beiden weer snel in onze oude patronen. Toch maar weer starten met therapie om daarna weer de fout in te gaan. En zo ging het cirkeltje twee jaar lang door. Ondertussen was ik niet gelukkig en op een gegeven moment kwam het besef. Het enige wat ik zeker weet is dat ik maar een keer leef en wil ik de rest van mijn leven op deze manier doorbrengen? Het antwoord was nee. Wat was dat moeilijk, want ik had geen baan, twee prachtige kinderen en een gezamenlijk koophuis. Hoe nu verder?

Ik heb de sprong in het diepe gewaagd. Waar ik terecht zou komen wist ik niet, maar ik wist wel dat ik eraan onderdoor zou gaan als ik in deze situatie, deze relatie zou blijven. Gelukkig stond ik al jaren ingeschreven bij de woningbouwvereniging en na een paar maanden had ik een eigen appartementje. Met een beetje dwang gekozen voor co-ouderschap, want dat is het beste voor de kinderen werd gezegd. En zo begon ik mijn nieuwe leven.
Oh wist ik toen maar wat ik nu wist…