Angelique: Vaderdag
Gisteren was het vaderdag. Voor velen een hele mooie, bijzondere dag waarop zij hun vader een keertje extra hun waardering kunnen geven. Maar niet voor iedereen is dit zo vanzelfsprekend. Er zijn genoeg mensen die geen vader meer hebben, die hun vader nooit gekend hebben of die geen contact meer hebben met hun vader. In die laatste categorie vallen wij. Zowel ik als mijn twee oudste kinderen hebben geen contact meer met hun vader. Hoe gaat dat dan bij ons?
Vroeger maakte ik mijn vaderdagcadeautjes altijd voor mijn opa. Tot mijn moeder mijn stiefvader leerde kennen en ik ze aan hem “moest” geven. Ik had in het begin inderdaad het gevoel dat ik dat moest, want ik was het zo gewend om het voor mijn opa te maken. Maar gelukkig kwam daar later verandering in.
Zoals jullie wel weten hebben Jonah en Logan een andere vader dan Dewi. Voorheen zagen zij hem nog wel, maar sinds ruim anderhalf jaar niet meer. Wat ik voorheen heel goed vond van Jonah d’r school is dat de kinderen altijd de keuze krijgen om met vaderdag (of moederdag) twee cadeautjes te maken. Hierdoor hoeven kinderen zich niet schuldig te voelen dat ze wellicht hun eigen vader of bonusvader achterstellen omdat er maar 1 cadeautje is.
Maar nu hadden Jonah en Logan ervoor gekozen om 1 cadeautje te maken en deze aan hun bonusvader te geven, die zij eigenlijk ook zien als hun echte vader. Ik had laatst voorgesteld om een doos te maken waar zij spullen voor hun vader in kunnen bewaren voor als zij ooit wel weer contact zouden willen, maar dat wilden ze beiden niet.
Superzenuwachtig vanochtend, maar wat een gave cadeautjes hadden zij gemaakt! Logan vertelde mij van de week al iets over een kleurplaat en dan ging juf er met een plastic mapje overheen en dan kwam er iets tevoorschijn..?? Ik snapte hem niet, maar dat werd vanochtend duidelijk.
En Jonah had op de voorkant een foto van zichzelf waarop zij een whitebord vasthield met daarop een zelfgeschreven tekst. Aan de binnenkant een zelfgemaakt gedicht, wat ik nog best knap gemaakt vond van haar, en aan de achterkant een gedichtje gepikt van internet. Op de verpakking had zij als enige een heel spel gemaakt, zelf bedacht, waarop Paul kleine cadeautjes kon winnen. Echt super creatief! En Dewi had een mooie placemat gemaakt die vanavond direct in gebruik werd genomen door papa.
Soms zijn zulke dagen best lastig, maar hier gaat het steeds beter. En persoonlijk vind ik het niet zo’n ramp dat ik geen contact meer heb met mijn vader, want dan werd vaderdag ook zo’n verplichte, drukke dag (ik houd echt van mijn rust) omdat je dan en nog naar Paul z’n vader toe moet en naar die van mij. En uiteraard Paul in het zonnetje zetten.
Hebben jullie vaderdag gevierd? En hoe ziet zo’n dag er bij jullie uit?
Geef een reactie