Angelique: Vertoeven in Landgoed Hoenderdaell

Voor ons is de herfstvakantie nu begonnen en wij wilden graag wat gaan doen met de kinderen. Een dierentuin leek ons wel leuk voor Dewi, omdat zij gek is op allerlei dieren en wij waren benieuwd naar haar reactie op de dieren die je in een dierentuin kan zien.
Het moest alleen niet te ver weg zijn, omdat Dewi dat niet altijd even prettig vindt en wij vorige week natuurlijk ook al naar de Julianatoren zijn geweest.
Onze keuze viel op Landgoed Hoenderdaell in Anna Paulowna (Noord-Holland). Dat ligt niet zo ver bij ons vandaan en ik ben daar vroeger vaak geweest. Je hebt daar allerlei soorten dieren. Van diverse vogels, tot aapjes, wolven en beren. En Stichting Leeuw is daar gevestigd.

Door de jaren heen is het park flink veranderd. Het heeft ook zeker meer naamsbekendheid gekregen. Dat viel al op toen wij de oprijlaan opreden. Er is veel meer parkeergelegenheid die ook grotendeels bezet was.
Ook de kassa was nu gevestigd in een mooi gebouw in plaats van een hokje van 2 bij 2.
Wij besloten een gezins jaarkaart te nemen. Dat kost €75,- voor 2 volwassenen en 3 kinderen en dan kunnen wij daar het hele jaar onbeperkt heen. Die kosten heb je er dus al uit als je daar meer dan twee keer per jaar heen wilt.

Na de entree had je gelijk de weide voor de Alpaca’s en de Mara’s. Ik liet Dewi los lopen en zij rende gelijk luid lachend achter de Alpaca’s aan. En wat zijn die beesten zacht zeg!
Ze wilde niet meer weg en liep steeds naar hen terug. Gelukkig was ze snel afgeleid door alle andere prachtige dieren die te bewonderen zijn in deze bosrijke omgeving.

Dus op naar de tropische kas. De geur is iets minder aangenaam daar binnen, wat uiteraard logisch is door de dieren die daar leven, maar het is wel mooi om te zien. De dieren hebben ook allemaal de ruimte en sommige soorten (ook in de rest van het park) kunnen vrij rond lopen/vliegen samen met de bezoekers waardoor je een leuke interactie krijgt!
Bij de ringstaartmaki’s was dat al het geval. Er waren er drie die bij verschillende mensen op de schouders waren gesprongen. Ook ik heb dat vroeger wel eens ervaren (je schrikt je wezenloos).

Toevallig hoorden wij daar dat er 20 minuten later een roofvogelshow was. Die vond alleen wel plaats aan het einde van het park, dus we moesten opschieten.
Gelukkig waren wij op tijd en wat een mooie ruimte hebben ze daar gemaakt voor de roofvogels. Ook hebben zij het beleid dat de vogels zelf kunnen besluiten of ze meedoen met de show of niet. Het luik van de betreffende soort gaat open en ze kunnen wel of niet naar de grote ruimte vliegen, waar ze uiteraard beloond worden met wat lekkers.
Niet alle vogelsoorten die ze daar hebben doen iedere show mee. Dat wordt afgewisseld. Ik was wel heel blij dat er nu een sneeuwuil bij zat, want ik vind uilen echt prachtige dieren!
Het enige jammere was dat Dewi het op een krijsen zette en wij erachter kwamen dat je tijdens de show de ruimte niet uit mag. Dit was vroeger anders. Dus de rest van het publiek heeft zeker 10 minuten mee kunnen genieten van het gekrijs van ons kleine vogeltje.

Daarna hebben de kinderen nog even heerlijk kunnen spelen in de grote speeltuin. En omdat wij daar pas in de middag heen waren gegaan werd het nu wel weer tijd om richting de uitgang te lopen. Wij hebben dus niet alle dieren kunnen zien, zoals bijvoorbeeld het welpje die een maandje geleden was gevonden langs de snelweg in België, maar met een jaarkaart kunnen we snel weer terug.

Ik vond het park zeker mooier geworden in vergelijking met vroeger en ook hebben ze het een stuk uitgebreid. Dus mochten jullie eens een mooi dierenpark willen bezoeken die ook echt oog voor de dieren heeft, dan is dit zeker een aanrader!