Angelique: Wie een worst eet of een weduwe trouwt…

… weet nooit wat erin is gedouwd. Ik las deze spreuk een hele tijd terug en vond hem hilarisch. Inmiddels ben ik al 23 jaar vegetarisch en aangezien het steeds meer een hot topic is leek het mij leuk om hier wat meer over te vertellen.

Toen ik 11 jaar oud was hoorde ik, in aanloop naar kerst, het liedje Flappie van Youp van het Hek op de radio. En voor het eerst kwam hij enorm binnen. Ik vond het zo zielig en kon eigenlijk niet begrijpen waarom iemand een dier op zou eten. Dat zette mij aan het denken en ik besloot dat ik geen vlees meer wilde eten. Vis at ik al niet, want dat lust ik niet. Dus ik vertelde dit aan mijn moeder en zij vond het prima. Gelukkig hield mijn moeder van koken, dus een extra pannetje leek haar niet zo’n probleem.

Helaas waren er toen nog niet zoveel soorten vleesvervangers, wat het maken van sommige gerechten wel wat lastiger maakte. Ik kwam er dan ook achter dat zij niet altijd alles 100% vegetarisch maakte voor mij, maar dat zij bijvoorbeeld het vlees uit het gerecht haalde of de vleesjus gebruikte. Dat vond ik vervelend, want ik wilde echt helemaal vegetarisch zijn. Nadat ik dit nogmaals heel duidelijk had gemaakt ging zij overstag en maakte ze alles dubbel.

Op vakanties was het vaak wel een probleem. Ik weet nog goed dat ik, toen ik 13 jaar was, met mijn opa en oma op vakantie ging naar Frankrijk. Daar was nagenoeg niks vegetarisch te vinden, in Nederland toentertijd ook nog niet echt maar wel meer dan daar, dus hadden wij hier ingeslagen en namen we dat mee op vakantie. Maar ja, dat kon je ook niet zo lang bewaren, dus was het de eerste 1,5 week vegetarisch eten en daarna hield het op.

Ik ben trouwens een ”gewone” vegetariër. Ik eet geen vlees en geen vis, maar wel eieren, kaas en ik drink (lactosevrije) melk. Er bestaan heel wat variaties, en veganistisch eten heb ik ook een tijdje geprobeerd, maar dat was het net niet voor mij. Ik draag overigens ook geen leer.

Vaak krijg ik de vraag of ik mijn kinderen dan ook vegetarisch opvoed. Het antwoord is nee. Ik heb deze keuze voor mijzelf gemaakt en als zij vegetariër willen worden sta ik daar achter. Maar het is veel makkelijker om te stoppen met het eten van vlees, dan het aanleren van het eten van vlees. Vlees doet toch best wat met je darmen en als ze dat van kleins af aan niet gewend zijn kan dat een behoorlijk lastig traject zijn. Overigens eten ze soms wel vegetarisch met mij mee en dat vinden ze heerlijk. Maar ze houden ook van hun stukje vlees en vis, net als mijn man.

Dat ze af en toe vegetarisch met mij mee eten wil ik wel gaan uitbreiden naar een paar keer per week. Maar dat komt meer doordat nu bekend is dat het beter is voor het milieu. En aangezien ze het ook lekker vinden, moet dat niet zo’n probleem worden denk ik.

Het is meer mijn man die zijn stukje vlees dan teveel mist, maar ook hij eet steeds vaker een stukje mee. De vegetarische producten lijken nu ook meer en meer op echt vlees, iets wat voor mij eigenlijk niet zo nodig hoeft aangezien ik al niet zo’n grote fan was van vlees. Maar goed, voor een echte “vleesfan” is dat natuurlijk wel zo prettig als ze eens willen afwisselen.

Eten jullie wel eens vegetarisch en zo ja, wat is jullie favoriete vervanger om te eten?