Zijn vriendenboekjes “uit”?
“Wil jij in mijn vriendenboekje schrijven?” Wat een eer was het als dat vroeger aan je werd gevraagd. Je pakte je mooiste pennen en stickers en maakte er een waar kunstwerk van. Dus toen Aukje vorig jaar voor het eerst naar school ging, lag haar vriendenboekje klaar. Maar ze ging er toch anders mee om dan ik had verwacht…
Vorig jaar rond deze tijd zag ik een Frozen vriendenboekje liggen bij Kruidvat. Ik kon me nog goed herinneren hoe leuk ik zelf vroeger vriendenboekjes vond en ook als juf kreeg ik regelmatig het verzoekje om in een vriendenboekje te schrijven. Ik nam hem mee en wilde hem voor Aukjes verjaardag geven, als extraatje. Toen werd Aukje vier en ze nam afscheid op het kinderdagverblijf. Als afscheidscadeautje kreeg ze, jawel, een vriendenboekje. Super leuk! Dus mijn gekochte versie bleef in de kast en na de eerste paar weken school legde ik Aukjes vriendenboekje klaar om mee te nemen.
Ik legde Aukje uit wat het voor boekje was en dat ze zelf mocht weten wie ze erin wilde laten schrijven. Zo ging het boekje met verschillende kinderen en juffen mee naar huis. Het viel me wel op dat ik zelf elke keer vroeg waar het boekje was en aan wie ze het nu wilde geven, maar ik dacht daar verder niet bij na. Totdat het vakantie werd. Nog vlak voor de zomervakantie kreeg ze het boekje terug van iemand en er werd heel de vakantie niet naar om gekeken. Zelf vond ik het als kind erg leuk om door het vriendenboekje heen te bladeren en te kijken wie er allemaal al in stonden, maar Aukje had dat totaal niet.
Inmiddels was het vriendenboekje bijna vol, dus ik wilde al bijna het tweede exemplaar erbij pakken. Maar ineens bedacht ik me dat Aukje eigenlijk helemaal niet meer naar het boekje had gevraagd. Daarnaast kreeg Aukje zelf eigenlijk ook maar zelden een boekje mee naar huis. Zouden vriendenboekjes dan gewoon “uit” zijn? Ik vroeg ernaar bij Aukje en ze wist het eigenlijk niet zo goed. Er gaan weinig tot geen vriendenboekjes rond in de klas en als dat wel gebeurd dan wordt er lang niet meer zo’n werk van gemaakt als toen ik klein was. Jammer, want ik heb mijn vriendenboekjes nog steeds en vind het erg leuk om af en toe nog eens terug te kijken.
Voorlopig laat ik Aukjes bijna volle vriendenboekje dus maar gewoon in de kast liggen. En als ze er weer een keer naar vraagt dan geef ik hem, en eventueel het tweede exemplaar, met alle liefde mee naar school maar ik vraag me af of dat moment nog wel gaat komen. Ik vind het zelf wel jammer omdat je gewoon een leuk overzicht aan vriendinnen, juffen en meesters van de basisschool overhoudt. Maar goed, wie ben ik? 😉 Uit is uit en daar leg ik me maar gewoon bij neer…
Volg je mij al op Pinterest, Instagram,
Facebook, Twitter en Bloglovin?
Geef een reactie