De logeerknuffel…

“Mama, kikker mag logeren en maandag moet hij weer naar school”. Met deze woorden begon ons weekend afgelopen vrijdag. Oh what a joy! Als je mij een beetje kent dan weet je dat ik nogal snel vies ben van dingen, dus ik stond dan ook niet meteen te springen om deze logeerknuffel…

Vrijdagavond, zo rond een uur of half zes kwam Aukje thuis van het spelen bij oma. In haar hand had ze een grote tas en in die tas zat een enorme map, een klein koffertje, een grote knuffel en een klein knuffeltje. Enthousiast vertelde Aukje dat Kikker het hele weekend mocht komen logeren en dat hij maandag weer mee naar school moest. Meteen begon Aukje met het uitpakken van de tas en ze stond erop dat Kikker bij haar in bed zou slapen. Ieuw! Ik vind dat dus vies. Die knuffel gaat zo’n beetje elk weekend logeren en alle kindjes willen natuurlijk met Kikker slapen. Verder wordt Kikker overal mee naartoe gesleept omdat iedereen wat leuke foto’s in zijn dagboek wil stoppen, dus ik wil niet weten wat er allemaal al met die knuffel is gebeurd. Tijdens het eten wist ik me even in te houden, maar daarna moest Aukje in bad en dat gaf mij de gelegenheid om Kikker ook even te badderen. In de wasmachine 🙂

Niet alleen Kikker werd van een lekker wasbeurtje voorzien, maar ook het knuffeltje van Kikker. Ze zouden immers beiden bij Aukje in bed logeren dus geen overbodige luxe wat mij betreft. Ik weerhield mezelf ervan om ook alle kleertjes in de was te stoppen. Deze vond ik er namelijk niet zo stevig uit zien en ik wil het niet op mijn geweten hebben dat kikker met deze temperaturen geen kleren meer zou hebben. Dus ik besloot dat de koffer met kleertjes lekker het hele weekend dicht zou blijven. Dit is overigens niet helemaal gelukt, maar goed. Na een wasbeurtje mocht Kikker lekker de hele nacht drogen op de rand van Aukjes bed. Aukje blij en ik blij, want Kikker was schoon.

De volgende ochtend werd Kikker nog even heel enthousiast mee aan het tekenen gezet en daarna was het over met de pret. Kikker kreeg geen aandacht meer. Ik besloot om even door de map te bladeren om te kijken wat de andere ouders er allemaal van hadden gemaakt. Daar kreeg ik al meteen spijt van, want sommige ouders hadden er prachtige verslagen van gemaakt met tientallen foto’s. Oeps, dat was ik toch niet van plan eigenlijk. Daarnaast keek Aukje inmiddels niet meer naar het beest om, dus als het zo door zou gaan dan zou ik maar liefst twee foto’s hebben om in het dagboek te stoppen.

Na wat stille hints van mijn kant werd Kikker uiteindelijk toch nog wel even mee naar buiten gesleept. We maakten nog wat foto’s en wederom werd Kikker vergeten, totdat ik op zondagavond op de bank plofte, want toen mocht ik nog even aan het werk. Er moest immers een verslag komen, inclusief foto’s. Shit! Gelukkig had ik toch wel een paar foto’s weten te maken dus ik sprokkelde alles bij elkaar en wist er toch nog een verslagje bij te maken. Het waren maar drie pagina’s en het was aanzienlijk korter dan de meeste verslagen in de map, maar ik vond het goed genoeg. Voor die paar foto’s had ik al genoeg moeite moeten doen, want als het aan Aukje lag had Kikker zo’n beetje het hele weekend in haar bed doorgebracht.

Vind jij de logeerknuffel van school ook altijd een beetje vies? Of ligt het aan mij…?

Volg je mij al op Pinterest, Instagram,
Facebook, Twitter en Bloglovin?