Angelique: Plastische chirurgie, yay or nay?

Na drie zwangerschappen en een aanleg om wat voller te zijn, had ik wel al bedacht dat ik ooit mijn borsten waarschijnlijk zou willen liften. Waren ze vroeger nog vrolijk, na mijn laatste spruit zijn ze verdrietiger dan ooit. En ondanks dat ik iemand ben die hard roept dat iedereen mooi is zoals ze zijn, en wees blij dat we niet allemaal op elkaar lijken, heb ik daar toch veel meer moeite mee bij mijzelf.

Onlangs kreeg ik van iemand de tip om eens uit te laten zoeken of ik lipoedeem heb. Lipoedeem… nog nooit van gehoord. Maar na een korte zoektocht op Google bleek dat ik toch wel bijna alle symptomen had. Waar men vroeger tegen iedereen zei dat ze gewoon te dik waren en dat ze maar moesten afvallen door te diëten en sporten, lukt dit nauwelijks tot niet bij vrouwen die lipoedeem hebben. Ik vond online al snel een voorbeeld van een vrouw die anorexia had ontwikkeld door deze aandoening en nog steeds dikke benen had. Een aantal jaren geleden is er dan toch geconstateerd dat het een erfelijke ziekte betrof die alleen vrouwen kunnen krijgen, maar nog steeds is het niet erg bekend onder de artsen.

Mijn grootste vraag was echter hoe kom ik er vanaf? Er zijn een aantal dingen die je kan proberen, waaronder huidtherapie. Helaas bleek ik hier niet voor verzekerd te zijn. En het was maar de vraag of dat echt zou helpen en je zou dan uiteindelijk steunkousen moeten gaan dragen. Dat zag ik niet zo zitten. Even verder speuren dan maar en zodoende kwam ik bij plastische chirurgie. Dat geeft een zeer effectief resultaat waardoor je minder last zou hebben van de bijkomende klachten en je zelfbeeld zal er een stuk op vooruit gaan. Er stonden een aantal links bij naar klinieken die gespecialiseerd waren in lipoedeem. Na wat wikken en wegen toch een afspraak gemaakt voor een gratis consult en wat bleek, ik heb inderdaad lipoedeem. ‘Gelukkig’ voor mij alleen op mijn bovenbenen en nog niet in het ernstigste stadium. Maar door de zwangerschappen en mijn aanleg heb ik nog op wel meer plekken wat vetjes zitten.

Ik heb een afspraak gemaakt voor over een maand. Dan ga ik onder het mes. Het is een vrij heftige ingreep en ik moet daar een nacht blijven. Twee weken rust nemen en zes weken een drukpak aan. Maar door het eindresultaat zal ik mij een stuk beter voelen over mijzelf en eindelijk, sinds mijn puberteit, zal ik voor mijn doen mooie bovenbenen krijgen. Uiteraard goed op mijn voeding blijven letten en blijven sporten.

En toch vraag ik mij af, dan heb ik straks mooie benen. Maar hoe zit het dan met mijn ‘love handles’? En misschien dan ook maar de borsten liften? En heb ik echt hangende oogleden (naar aanleiding van een opmerking van mijn oudste dochter van de week over of ik wel goed had geslapen want ik had zelfs wallen boven mijn ogen)? Wanneer is het dan eigenlijk genoeg? Mijzelf kennende zal het wel meevallen allemaal en zal ik er zeker niet in doorslaan.

Hebben jullie ervaring met plastische chirurgie?