Beste schrijvers van Sesamstraat…

Een tijdje terug keek ik samen met Aukje naar Sesamstraat. Het was een aflevering over het alfabet, er was een letter zoek. Ze maakten zinnen zonder de letter die zoek was, lieten plaatjes zien van voorwerpen met de missende letter en zo wekte de aflevering een hoop interactie op met de kinderen thuis. En toen ging het fout, ze noemden de missende letter…

El of l?

Aukje krijgt steeds meer interesse in de letters. We zijn hier samen dan ook al regelmatig mee bezig. Toen er een tijdje terug een aflevering met letters van Sesamstraat op de tv was, trok dat dan ook meteen Aukjes aandacht. De aflevering zat super leuk in elkaar, kinderen maken spelenderwijs kennis met letters en dat is natuurlijk goed voor de ontwikkeling. Zeker kinderen die al wat ouder zijn dan Aukje vinden het leuk om al wat te spelen met letters en te onderzoeken wat letters eigenlijk zijn en wat ze ermee kunnen. En terwijl ik bij mezelf dacht wat een leuke aflevering het was, ging het eigenlijk ook al meteen “mis”. Ze noemden namelijk de missende letter, de L. Nou vraag je je misschien af wat hier nou mis mee is? Nou, ze spraken de L uit als “el”. Zoals wij de letter L in het alfabet noemen. Misschien vraag je je nu nog steeds af waar ik me zo druk om maak? Ik zal het proberen uit te leggen…

Leren lezen

Als kinderen leren lezen, gemiddeld genomen als ze een jaar of zes zijn en in groep 3 zitten, dan leren kinderen de klanken fonetisch aan. Fonetisch betekent dat je de klank zegt zoals je ze in een woord uitspreekt, bijvoorbeeld de letter M spreek je uit als “mmm” en niet als “em”. Als kinderen leren lezen, dan leren ze om de letters één voor één te verklanken, ook wel “hakken” genoemd. Door deze letters vervolgens aan elkaar te plakken, kunnen ze woorden maken en zo leren ze om woorden te lezen. Wanneer je kinderen de letters leert uit te spreken zoals we ze in het alfabet noemen, dan maakt dat het lezen een stuk moeilijker.

Voorbeeld

Je wilt kinderen het woordje “man” leren lezen. Als je ze de letters zou leren zoals in het alfabet, dan zouden de kinderen “em-aa-en” lezen. Dat wordt aan elkaar geplakt “emaaen”. Leer je de kinderen de letters fonetisch aan, dan horen de kinderen letterlijk “m-a-n”. Daarom leren kinderen op school de letters fonetisch aan en niet zoals in het alfabet.

In de war…

Als een jong kind interesse heeft in letters, dan pikt het de letters ook snel op. Kijkt dit kind bijvoorbeeld naar Sesamstraat (of elk willekeurig ander programma waarin de letters verkeerd genoemd worden, want dat gebeurt stiekem bij heel erg veel programma’s) dan leert het kind deze letters dus als het ware “verkeerd” aan. Natuurlijk niet helemaal verkeerd, maar niet handig om goed te leren lezen. Leert het kind vervolgens de fonetische klank, dan kan het weleens behoorlijk in de war raken. Want wat is nou goed? Ik zie hetzelfde figuurtje (want voor een kind dat nog niet kan lezen is een letter niet meer dan een figuurtje dat ze voor de eerste keer zien) maar gisteren moest ik het nog “em” noemen en nu is het ineens “mmm”. Wat is nou goed?

Dus, beste schrijvers van Sesamstraat en alle andere kinderprogramma’s, super goed, fijn en leuk dat jullie educatieve televisie willen maken en onze kinderen wat bij willen brengen over de letters, maar ik zou het erg fijn vinden als jullie het een beetje beter aan zouden laten sluiten bij wat de kinderen op de basisschool leren… (en hetzelfde geldt natuurlijk ook voor alle letterpuzzels en letterstempels met hoofdletters…)

Wat vind jij? Stel ik me aan (als juf zijnde 😉 ) of ben je het wel met me eens?

Volg je mij al op Pinterest, Instagram,
Facebook, Twitter en Bloglovin?