Waarom je als leerkracht soms iets flexibeler moet zijn dan je wilt…

Leerkracht zijn is leuk! En dan bedoel ik vooral het werken met de kinderen, leuke lessen bedenken en uitvoeren, de band en de interactie met de kinderen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar soms moet je als leerkracht ook even slikken en iets flexibeler zijn dan je eigenlijk wilt…

• “Juf, het sneeuwt!” En hoppa, 29 kinderen staan spontaan met hun neus tegen het raam geplakt. Tja, dan kijken we allemaal maar even vijf minuten naar de sneeuw. Het is ook wel heel mooi om te zien…
• “Aaaaah, een spin/bij/wesp/mier…” En dan komen alle mini Freek Vonkjes aangerend terwijl de andere kinderen als bange muisjes in de andere hoek van de klas kruipen. Lang leve de opper Freek Vonk van de klas die het beest weer buiten zet. Wat een held…
• Je wandelt op je gemak naar de koffiekamer om nog even een kop thee te drinken voordat de kinderen komen. Eenmaal in de koffiekamer hoor je dat er een collega ziek is en dat er geen vervanger beschikbaar is (heel fijn, die wet werk en zekerheid…) en dat er dus die dag acht kinderen in je klas bijkomen. Uhm, waar moeten ze dan zitten…?
• “Juf ik voel me niet zo lekker” En voordat je er erg in hebt komt er een golfje eten naar boven. Goed, dat moet worden opgeruimd voordat er meer kinderen beginnen. Maar je wilt ook bij het kind blijven om te troosten, je wilt tegelijkertijd ook de ouders van het kind bellen om te vertellen dat hun zoon/dochter ziek is en ondertussen grijpt Pietje zijn kans schoon om de boel op stelten te zetten, want de juf is toch te druk om er aandacht aan te geven… Zucht, twee paar extra ogen en armen zouden soms best fijn zijn.
• Tijdens de natuurles gaat het over verschillende vogelsoorten. Ineens begint er een leerling te huilen want zijn kanarie is gisteren overleden. En als een kettingreactie beginnen er her en der kinderen te huilen omdat hun goudvis, hond, of achterbuurvrouw vorig jaar ook is overleden. En ineens is je natuurles veranderd in een gesprek over leven en dood. Toch net even anders dan wat je had voorbereid.
• Voor schooltijd start je keurig op tijd je digibord op. Alle programma’s die je die dag nodig hebt zet je alvast klaar zodat de kinderen gedurende de lessen niet op jou hoeven te wachten. En net voordat de bel gaat, pats boem, springt je bord uit. Helaas, die dag moet je het zonder bord doen en weer even alle oude materialen onder het stof uittrekken…

Voor de leerkrachten onder ons, waarmee kan jij dit lijstje nog aanvullen?

Volg je mij al op Instagram, Facebook, Twitter en Bloglovin?