Dingen die ik altijd kwijtraak

fleecevest

Of ik een opgeruimd type ben? Ik zou graag ja zeggen maar ik vrees dat dit niet helemaal waar is. Ik ben ook weer geen enorme rommelkont, maar ik zou niet zomaar kastjes en deuren opentrekken als je bij ons thuis bent πŸ˜‰ Toch weet ik eigenlijk altijd wel alles te liggen, tenminste, bijna altijd dan. Want er zijn een paar dingen die ik standaard kwijt ben…

Bij ons in huis wordt er gemiddeld zo’n tien keer per dag aan mij gevraagd waar iets ligt. Negen van de tien keer kan ik antwoord geven op die vraag, bijvoorbeeld als de schoenen gewoon onder de neus van desbetreffende persoon liggen (zucht) of als ik iets zelf tijdens het opruimen ben tegengekomen. Uiteraard ligt het dan gewoon op de plek waar het hoort πŸ˜‰ maar laten we het erop houden dat mijn mede huisgenoten gewoon niet heel goed zijn in het zoeken naar en vinden van hun spullen.

Gelukkig weet ik zelf bijna altijd waar iets ligt. Bijna, want er zijn een paar dingen die ik wel regelmatig kwijt ben. Zoals mijn Labello. Soms liggen er ineens 20 van die dingen in huis. in mijn jas, tas, op de kast, in mijn nachtkastje, op de badkamer en zelfs in de auto. En net nu, nu het winter wordt en mijn lippen wel wat extra aandacht kunnen gebruiken ben ik al die dingen kwijt. Grrr… Hoe kan dat nou?

Of de snoetenpoetsers. Toen Emmi nog luiers droeg lagen er overal wel natte doekjes in huis maar tegenwoordig hebben we nog maar één zo’n pakje in huis en laat die nou net nooit liggen op de plek waar ik hem voor het laatst heb gezien. Tja, dat krijg je met een poppenmoeder in huis, alle baby’s moeten regelmatig worden gepoetst…

Nog zo’n ding dat altijd kwijt is bij ons is de afstandsbediening. Maikel stopt hem altijd tussen de kussens van de bank. De kinderen leggen dat ding net waar het ze op dat moment uitkomt en dus kan ik elke avond op zoek. Of dat hij zo net half onder de bank ligt en ik tijdens het zoeken de kussens van de bank optil en dan net per ongeluk met mijn schoen er tegenaan stoot, om hem dus vervolgens nog verder onder de bank te schoppen. Altijd fijn…

En tot slot, mondkapjes. Inmiddels heb ik er zoveel gekocht dat ze overal liggen. In al mijn jassen, tassen, in de auto en in huis. Voordat ons echt dringend werd verzocht om een kapje te dragen had ik er eentje, maar ik was het zoeken naar dat ene kapje elke keer beu dus kocht ik er een hele bult bij.

En jij? Vertel me alsjeblieft dat ik niet de enige ben? Wat ben jij altijd kwijt?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.