Dit zou ik nooit doen #2

Afgelopen woensdag schreef ik al over een paar dingen die ik nooit zou doen… Nou ja, dat dacht ik tenminste voordat ik zwanger was… Maar soms lopen de dingen anders dan je van tevoren denkt. Dat is denk al bij heel veel mensen wel eens voor gekomen. Hier dus ook. Vandaag noem ik nog een aantal dingen waarvan ik voor de zwangerschap dacht dat het hier nooit zou gebeuren…

Voordat Aukje was geboren vond ik het altijd erg jammer als ik ergens op kraamvisite ging en ik mocht de baby niet even vasthouden. Ik begreep het wel hoor, maar ik vond het toch jammer. Totdat ik zelf te maken kreeg met een kindje dat niet zo goed sliep en ik dus erg blij was áls ze eindelijk sliep. Sorry kraamvisite… Je mag in de wagen kijken, maar ik haal ze er niet uit met het risico dat ze wakker wordt…(ik legde Aukje dan wel in de kinderwagen in de kamer erbij, zodat het bezoek haar in ieder geval wel kon zien).Ook zou ik niet de hele dag met mijn kind slapend in mijn armen rondlopen. Een baby hoort in haar eigen bed te slapen… Uhm… Tja, en als ze daar niet slaapt en in jouw armen wel dan doe je dat. Ik wel in ieder geval. Stiekem vond ik het ook erg fijn en gezellig! En toen we eenmaal doorhadden dat ze gewoon een buikslaper was (dat duurde wel even hoor) sliep ze gewoon lekker in haar eigen bedje.

Ik kwam altijd en overal te vroeg. Ik ben zo iemand die liever ergens een half uur te vroeg is dan 1 minuut te laat. En ik was ook sterk van mening dat een kind dat niet zou veranderen. Ook mét een kind zou ik nog overal ruim op tijd aankomen. Ik moet zeggen dat ik op echt belangrijke afspraken (werk e.d.) ook nog steeds op tijd ben, maar dat ik ook wel eens later dan gepland op het kinderdagverblijf heb gestaan omdat Aukje het nodig vond om te poepen op het moment dat ik haar in de auto wilde zetten. Ja en dan ga je ze toch eerst even verschonen dus ben je 10 minuten later dan gepland. Of dat ik wat later bij een vriendin was omdat Aukje dan net even niet mee wilde werken…

En als laatste zouden wij Aukje nooit op haar blote voetjes hier op het terras laten lopen. Er kan immers glas liggen (want het blijft een terras waar wel eens wat valt). Al jaren zeggen wij tegen elkaar dat we het niet snappen dat ouders hun kinderen op blote voeten rond laten lopen, en afgelopen weekend liep Aukje, jawel, op haar blote voetjes over het terras. Ze was in de zandbak aan het spelen en wilde haar sandalen uit. begrijpelijk, want dat zand ertussen is ook niet fijn en alle andere kinderen hadden hun schoenen ook uit. En als ze dan naar het terras lopen om wat te drinken, dan trekken ze echt niet eerst even de schoentjes aan. Iets wat wij echt nooooooit goed zouden vinden bij ons eigen kind… 😉 Tja…

Zoals ik al zei lopen de dingen soms gewoon net even wat anders. En dat is ook niet erg. Ben benieuwd wat voor dingen er nog meer anders gaan lopen dan ik nu denk. Want er gaan er vast nog meer komen de komende jaren…