Kusje?

“Geef Charlotte maar een kusje”. Ik kon er niet onderuit. De peuter kwam al met getuitte lippen, inclusief snot-kwijlmengsel, naar me toe. Ik kon niks anders dan me eraan overgeven. Op het laatste moment lukte het me nog net om mijn hoofd te draaien zodat de plakkende zoen op mijn wang terecht kwam in plaats van mijn mond…

Vijf jaar geleden. Ik had zelf nog geen kinderen. We hadden een gezellige middag gehad met vrienden en toen ze naar huis gingen kwam hun zoontje me dus die natte pakkerd geven. Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik dat vervelend vond. Ik zag hun zoontje zelden dus had niet echt een band met hem. En nu kwam hij mij dus een kus geven, maar dat wilde ik helemaal niet. Maar als je mij kent dan weet je dat ik te bescheiden ben om er iets van te zeggen en dus liet ik het over me heen komen en liet ik mijn wang volsmeren met peutersnot en peuterzoenen. Heerlijk. En op dat moment nam ik mezelf voor dat ik dat zelf nooit zou toestaan bij onze eigen kinderen…

En toen was het vijf jaar later. We hadden een gezellige ochtend met vrienden. Bij het afscheid had ik Emmi op mijn arm. Ik geef onze vrienden een kus en op dat moment buigt Emmi met getuitte lippen naar voren. O jee. Ik kon twee dingen doen: met Emmi naar achteren stappen of het laten gebeuren. Als ik naar achteren zou stappen dan zou dat met de beste bedoelingen zijn, maar lijkt het alsof ik niet zou willen dat Emmi een kus geeft. Dus ik besloot om het te laten gebeuren. En dus gebeurde er hetzelfde als vijf jaar geleden. Alleen was het nu mijn kind dat iemand anders een snot-kwijlkus bezorgde (sorry Hetty 😉 )

Maar weet je, net zoals met zoveel voornemens is ook hier mijn mening over bijgesteld. Want als de kindjes van goede vrienden mij willen zoenen, dan zoen ik vol liefde terug. En als onze kindjes, goede vrienden willen kussen, dan moeten zij zelf maar aangeven of ze dat wel of niet willen. En ik kan me ontzettend goed voorstellen dat niet iedereen daarop zit te wachten. Ik wil dat zelf immers ook niet zomaar van alle kinderen. Maar ik heb besloten dat ik dat niet ga beslissen voor anderen.

Overigens zal ik zelf ook nooit zeggen dat onze meiden familie of vrienden moeten kussen bij het afscheid. Maar als ze het zelf willen dan hou ik ze niet tegen. Nu nog even aanleren bij wie dat wel en niet kan, want als het aan Aukje ligt dan zoent ze hier het halve personeelsbestand en dat vind ik dan weer niet helemaal nodig 😉

Volg je mij al op Pinterest, Instagram,
Facebook, Twitter en Bloglovin?