Emmi’s eerste schoolweek

“Emmi hoe was het op school?” Iedereen die Emmi deze week heeft gezien stelde dezelfde vraag, waarop iedereen ook hetzelfde antwoord kreeg: “heel goed”…

De eerste wendagen

Vorige week mocht Emmi voor het eerst een hele week naar school. Ze had daarvoor al drie keer een ochtend mogen wennen en dat ging goed, dus ik was ook niet zo bang voor die eerste volledige week. Bij de school van onze meiden mogen in deze tijd uiteraard ook geen ouders mee naar binnen, maar voor nieuwe kleuters maken ze een uitzondering, super fijn! Bij het wennen mag je nog mee naar binnen, vanaf dat ze echt naar school gaan niet meer.

Een tikkie overweldigend

De eerste drie wenochtenden gingen bij Emmi eigenlijk al ontzettend goed. Op dag één ging Aukje tussendoor even bij haar kijken. Heel goed bedoeld natuurlijk, maar wel wat verwarrend waardoor Emmi moest huilen toen Aukje weer wegging. We spraken toen dus maar af dat Aukje dat maar niet meer moest doen, ook al was het natuurlijk heel erg lief. Op de derde wendag kwam ik Emmi halen en begon ze te huilen toen ze me zag. Ze had me zo gemist, moppie. Maar dat waren de enige tranen die ze heeft gelaten.

Samen naar de klas

Het naar school gaan ging zo goed, dat we af hadden gesproken dat Aukje haar voortaan naar de klas zou brengen. Eigenlijk mochten wij als ouders nog mee naar binnen tot haar verjaardag maar ik voelde me toch steeds wat opgelaten, als enige ouder naar binnen, en daarnaast ging het zo goed, dat we dit wel aandurfden. Sowieso vonden Aukje en Emmi het zelf echt een topplan, dus dat was snel geregeld.

Even zwaaien

En dus brengt Aukje, Emmi nu al een week naar de klas. En dat gaat dus kei goed. Ze hangen samen haar jas en tas op, ik zie ze elkaar een knuffel en een kus geven en daarna vertrekt Aukje naar haar eigen klas. Vervolgens loopt Emmi de klas in alsof ze al jaren niks anders doet, te schattig. Wij zwaaien nog even bij het raam en dan kunnen we naar huis.

“Heel goed”

Na schooltijd komt ze vrolijk naar ons toegerend en net als Aukje vertelt ze dan maar weinig over school. Haar enige antwoord op de vraag die iedereen haar al de hele week stelt is dus standaard: “heel goed”. Gedurende de middag vertelt ze dan gelukkig nog wel zo af en toe iets, zo vindt ze de huishoek geweldig, heeft ze al gym gehad en met de kralenplank gespeeld. En ze heeft, naar eigen zeggen, al twee vriendinnetjes.

Hopelijk worden dat er snel meer en blijft ze de komende jaren met plezier naar school gaan. Haar grote zus vindt school maar niks, dus ik hoop stiekem dat het bij Emmi iets anders zal gaan. Ze moeten nog zo lang…