Ik als draagmoeder?

25 weken zwanger

Op de vraag of ik nog wel eens last heb van rammelende eierstokken kan ik volmondig nee antwoorden. We weten beiden heel zeker dat we niet nog een derde kindje willen (en dat kan ook niet meer, maar dat even terzijde). Maar stiekem vind ik het wel een beetje jammer dat ik dus nooit meer zwanger zal zijn en dus nooit meer zo’n klein wondertje in mijn buik zal voelen…

“Zou jij draagmoeder kunnen zijn?” Een ingewikkelde, moeilijke, misschien wel pijnlijke vraag voor sommige vrouwen. Tijdens een gesprek met een vriendin kwam het ter sprake. In mijn omgeving krijgt iemand namelijk een kindje met behulp van een draagmoeder. Een draagmoeder die ze voorheen helemaal niet persoonlijk kende. Ik vind dat zo ontzettend lief en knap van de dame in kwestie. Dat ze voor een, in eerste instantie, onbekend stel, een volledige zwangerschap inclusief bevalling (duh) wil doorlopen. Dan heb je toch echt een hart van goud?! En dus begonnen die vriendin en ik te kletsen over hoe wij in zo’m situatie zouden staan. 

Nou heb ik al eens eerder over deze vraag nagedacht. Ik heb zelf twee fijne zwangerschappen gehad. Weinig last van kwaaltjes, geen gekke dingen en ook de bevallingen verliepen soepel. Wat dat betreft zou ik er dus bijna niet over na hoeven te denken. Maar je bent negen maanden zwanger. Negen maanden waarin je weet, voelt en ziet dat er zo’n klein wondertje in je buik groeit. Het lijkt me ontzettend lastig om in die negen maanden niet om het kindje te gaan geven. Of je nou wil of niet, ik denk dat je een band krijgt met het kindje en hoe moeilijk is het dan als het na de bevalling ineens jouw kindje niet meer is? Nee, voor een vreemde zou ik dit niet kunnen.

Maar stel je voor dat bijvoorbeeld mijn zus of mijn beste vriendin aan mij zou vragen of ik voor haar draagmoeder zou willen zijn, dan vind ik het wat anders. Het lijkt me zo ontzettend moeilijk en verdrietig als je graag kinderen wilt en het gaat niet op de natuurlijke manier. Als een draagmoeder dan de enige manier zou zijn, waarop zij een kindje zou kunnen krijgen dan denk ik dat ik daar wel voor open zou staan. Natuurlijk moeten er goede afspraken gemaakt worden en ik zeg bewust “ik denk”, want je weet natuurlijk nooit hoe je erover denkt als je werkelijk zo’n vraag krijgt. En dan moet Maikel het er natuurlijk ook nog mee eens zijn, maar ik denk dat ik dat in dit geval wel zou doen. Je weet hoe geweldig het is om zelf kindjes te hebben, je weet wat je voor je voor je zus of vriendin kan betekenen en omdat dat je het kindje na de bevalling gewoon blijft zien. En ja natuurlijk is dat wel anders dan wanneer het je eigen kindje is, maar toch, als ik hen daarmee zou kunnen helpen. En dan mogen zij na de zwangerschap mijn personal trainer betalen, om weer in vorm te komen haha 😉

Wat denk jij, zou jij draagmoeder kunnen zijn?

Volg je mij al op PinterestInstagram,
Facebook, Twitter en Bloglovin?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.