Ik mis mijn ritme

“Welke dag is het vandaag?” Verstrooid kijk ik Maikel aan, ik heb werkelijk geen idee, en zo gaat het al zo’n beetje het hele jaar. Het is dat ik tegenwoordig weer één dag in de week voor de klas sta, anders zouden de dagen helemaal in elkaar overlopen…

Ik had net zo’n lekker ritme, je weet wel, voor het hele C gebeuren. Maandagavond gaf ik sportles, op woensdag en vrijdag ging ik zelf sporten, direct nadat ik de meisjes naar school/kinderdagverblijf had gebracht en na sportmomenten volgde altijd een momentje voor mezelf tijdens het wassen en stylen van mijn krullen. Dan hadden we natuurlijk het schoolritme, mijn werk voor de site en Insta en ik had nog wat vaste huishoudelijke dingen die ik op vaste dagen deed. Denk aan het huishouden en het verschonen van bedden bijvoorbeeld.

Maar met het wegvallen van de sportschool, viel ook zo’n beetje mijn hele ritme weg. Bijna elke ochtend schrik ik wakker en spookt de vraag of ik op moet staan door mijn hoofd. Dat antwoord is negen van de tien keer nee, waardoor ik steevast weer in slaap doezel en alsnog veel te laat opsta. Gelukkig kwam daar sinds januari het werken als juf weer voor terug, zodat ik in ieder geval nog één dag in de week een beetje op tijd mijn bed uit kom, maar de overige dagen ben ik gewoon niet uit bed te slepen. En waarom zou ik ook, we hoeven (kunnen) toch nergens naartoe.

Waarom zou ik me fatsoenlijk aankleden en opmaken? Ik ga toch alleen maar even op en neer naar de supermarkt. Waarom zou ik mijn haar wassen, een hoge knot en ik kan weer een extra dag vooruit. Waarom zou ik poetsen thuis? Er mag toch niemand op bezoek komen. En om de een of andere reden ben ik veel beter in het uitstellen van dit soort klusjes wanneer ik alle tijd heb (want dat kan morgen ook wel) dan wanneer ik drukker ben. Want dan heb ik geen keuze en moet het wel op de momenten die ik ervoor inplan.

Ik kan dus echt niet wachten totdat ik het normale leven weer op kan pakken. Totdat ik weer lekker drie keer in de week naar de sportschool mag en ik mijn ritme weer terug heb. Want stiekem is een beetje ritme toch best wel fijn.