Ik verwen mijn kind…

“Mama, mag ik die?” En met grote puppy-ogen kijkt ze me aan. Ik kijk naar de knuffel die ze vast heeft. En terwijl ik bedenk dat ze al meer dan genoeg knuffels heeft, hoor ik mezelf vragen hoe duur hij is. Op dat moment weet ze al dat ze heeft gewonnen…

Aukje haar kamer puilt uit van de knuffels. Jokie & Jet, Winnie de Pooh, muis Julia uit de Julianatoren, Toos uit Toverland, Woezel & Pip, Roodkapje & Assepoester en nog veel meer. En toch kon ik die keer bij K3 geen nee zeggen toen ze vroeg om een knuffel van Klaasje. Toen we vorige week naar de Julianatoren gingen, nam ik expres knuffel Julia mee. Ik vertelde haar thuis al dat ze geen nieuwe knuffel zou krijgen, omdat ze er al eentje had en goed voorbereid vertrokken we naar het pretpark. En op de één of andere manier vertrokken we toch naar huis met een extra accessoire, dit keer was het een pet. Ondanks mijn voornemen om niks te kopen, kon ik Aukjes vragende puppy-ogen dus weer niet weerstaan.

Ben ik dan zo’n softie? Is Aukje dan de baas over mij? Ja en nee. Ik vind al die knuffels zelf gewoon veel te leuk. En ergens vind ik het ook wel een leuke traditie, dat ze bij elk pretpark of elke voorstelling een knuffel uit mag zoeken. Een beetje dure traditie wel ja, maar ik vind het zelf gewoon te leuk. En dus heeft Aukje geluk, elke keer weer. Hetzelfde geldt voor ijsjes. Als het ergens goed weer voor is deze vakantie dan is het wel voor ijsjes. En dus krijgt Aukje er bijna elke dag wel eentje. De ene dag vraagt ze er zelf om en is het zo ontzettend heet dat ik maar al te graag met haar mee doe en de andere keer vind ik het zelf zo gezellig om na het eten even naar de ijssalon te gaan. En zo eten we dus veel te vaak ijs deze vakantie (heerlijk!)

Maar soms, heel soms, lukt het me om nee te zeggen. Toen we bijvoorbeeld in het circus zaten en we zo’n veel te duur, lichtgevend ding zagen. Ze had er thuis eentje liggen die ze van opa en oma had gekregen en daar deed ze niks mee. En aangezien ik het ook ondingen vind, kon ik hier wel makkelijk nee tegen zeggen. Nou ja, makkelijk 😉 Maar ik hield vol haha. En ook deze week op de kermis wist ik mezelf te beheersen toen ze in de zoveelste attractie wilde. Vorig jaar durfde ze bijna niks en kon ik overal ja tegen zeggen, maar dit jaar durfde ze veel meer en was het op een gegeven moment gewoon genoeg geweest. En hoe moeilijk ik het dan ook vind om nee te zeggen, zo makkelijk accepteert ze mijn antwoord. Natuurlijk was ze wel even teleurgesteld, maar dat was beide keren zo weer over.

En nu heb ik me dus voorgenomen om haar wat minder te verwennen. Niet dat ze ineens niks meer mag ofzo, maar Emmi wordt natuurlijk ook groter en dus kan ik dadelijk alles in tweevoud kopen. En daarnaast moet ze ook gewoon leren dat alles geld kost en dat we niet alles maar oneindig kunnen kopen. Ook hier staat nog steeds geen geldboom in de tuin helaas. En volgens mij heeft ze inmiddels ook zo’n beetje alle knuffels die er te koop zijn wel haha, dat scheelt weer 😉

Verwen jij jouw kind(eren)?

Volg je mij al op Pinterest, Instagram,
Facebook, Twitter en Bloglovin?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.