Mopperen of negeren, wat is nou het beste?

mopperen of negerenWe zitten in de auto en vanuit het niets begint Aukje ineens te gillen. Twee minuten daarvoor was ze nog vrolijk mee aan het zingen en ineens is het over en probeert ze iets anders uit. Ik heb een hekel aan gillen en ik wil dus dat Aukje leert dat ze dat niet mag. Maar hoe pak ik dit nou het beste aan? Ga ik mopperen (want ze weet best dat ze dat niet mag) of ga ik het negeren…?

Onzeker: mopperen of negeren?

Als moeder krijg je te maken met ontzettend veel onzekerheden. Het begint al meteen op de dag dat je kinderen worden geboren. Vanaf dat moment weet je niks meer zeker en twijfel je overal aan. Wanneer doe ik het goed? Nou zou je denken dat die onzekerheden minder worden naarmate je kindje ouder wordt, maar dan komen er gewoon weer andere onzekerheden voor in de plaats. Zo vind ik het bijvoorbeeld erg moeilijk om bij sommige situaties in te schatten hoe ik ze het beste aan kan pakken, vooral wanneer ze iets doet wat ik niet goed vind. Wanneer moet ik nou mopperen en wanneer moet ik het nou negeren…?

Wanneer doe ik het goed?

Bijvoorbeeld als ik met Aukje in de supermarkt loop. Negen van de tien keer gaat dat goed en is er niks aan de hand, maar net die tiende keer, daar gaat het om. Dan heeft ze geen zin of ze wil iets anders dan ik. Dan gooit ze hetgeen dat ze vast heeft op de grond of ze gaat zelf op de grond liggen mopperen. Ik moet dan altijd even nadenken, wat ik ga doen. 1. Mopperen; zeggen dat ik dit niet wil/goed vind en hopen dat het werkt. Met de kans om het alleen maar erger te maken… of 2; negeren en doorlopen. En dan hopen dat ze erachter komt dat het niet werkt en weer braaf met me meeloopt; Het lastige vind ik, wanneer doe je het goed? Dat weet je niet van tevoren. Natuurlijk weet ik dat negatieve aandacht ook aandacht is, en dat dat het vaak helemaal niet beter maakt, maar in sommige situaties is even mopperen nou eenmaal effectiever dan negeren, want ze moet toch ook weten dat ik dit gedrag niet goed vind?

Wat zullen anderen wel niet denken?

Dan heb je ook nog de (goedbedoelde) adviezen van anderen. Want iedereen lijkt het altijd beter te weten, en dat maakt het er meestal niet makkelijker op… Zo heb ik Aukje al eens op de grond in de supermarkt laten liggen terwijl iemand anders haar ondertussen optilde. Ja hallo! Daar was een reden voor hoor mevrouw…

Dit werkt bij ons…

Zelf merk ik dat uitleggen waarom meestal erg goed werkt wanneer ze gewoon een beetje dwars is. Bij bewust ongewenst gedrag werkt negeren vaak het beste en soms moet ik ook gewoon even boos zeggen dat ze het dan zelf maar moet weten. Zodra ze merkt dat ik “boos” word, dan draait ze eigenlijk altijd wel bij. Over het algemeen is Aukje een heel lief meisje. Meestal luistert ze goed en zijn driftbuien in de supermarkt zeldzaam, maar Aukje is en blijft een peuter. En peuters proberen nou eenmaal graag uit tot hoe ver ze kunnen gaan. Het ene kind zal hierin verder gaan dan het andere kind, maar als Aukje in een bui zit dan benoem ik meestal welk gedrag ik wel graag zou willen zien en dan loop ik door (of net wat ik op dat moment aan het doen ben). Meestal duurt dat “negeren” nog geen vijf seconden en dan heeft ze keurig gedaan wat ik van haar vroeg. Phieuw, vooral in het openbaar is dat dan stiekem toch elke keer weer een opluchting. Want hoe je het ook wendt of keert, wat je ook doet, mensen zullen er altijd iets van denken en soms zelfs ook zeggen. En om je daarvoor af te sluiten is dan soms ook nog best lastig.

P.S. Heb je het artikel van vanochtend ook al gezien?

Liefs Charlotte

Volg je mij al op Instagram, Facebook, Twitter en Bloglovin?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.