Naar de kermis

Al maanden wil ik een keertje met Aukje naar de kermis. Steeds als ik zie dat er één in de buurt is, dan is het óf slecht weer, óf we hebben al andere plannen. Afgelopen dinsdag was het dan zover, we gingen eindelijk een keertje met Aukje naar de kermis…Ik had op internet gezien dat het in Best kermis was. Dinsdag was de laatste dag dus we waren nog net op tijd. Mocht Aukje het nou heel leuk vinden, dan konden we volgende week terug gaan naar de kermis in Helmond.

Toen we aankwamen leek het ons verstandig om eerst een rondje over de kermis te lopen, zodat Aukje een beetje kon wennen aan de harde muziek, alle lichtjes en aan alles wat er om haar heen gebeurde. Ze hing lekker relaxed onderuit gezakt in haar kinderwagen dus ze leek ons aardig op haar gemak. Eenmaal rond, kozen we de ouderwetse draaimolen uit om als eerste naartoe te gaan. Rustig aan beginnen maar…  Maikel zou mee gaan omdat het de eerste keer in de draaimolen was en Aukje nou niet echt bepaald een held is… (ze vindt de stofzuiger en ventilator bijvoorbeeld al erg eng) De draaimolen begon en Aukje keek nog volop om haar heen. Want wat is er veel te zien op zo’n draaimolen! Maar zodra de draaimolen voorbij kwam en ze mij zag staan vertrok haar hele snoetje… Ach germ… Elke keer als de draaimolen voorbij kwam strekte ze haar armpjes naar me uit en begon ze te snikken! Arm kind. Ondanks dat Maikel haar inmiddels op schoot had genomen vond ze het dus niet leuk…Toen liepen we naar de eendjes. Aukje mocht 4 keer hengelen. Dit was leuk! Ze begon erg goed, maar al gauw vond ze het te lang duren en begon ze de eendjes met haar handen uit de bak te pakken haha. Hoezo ongeduldig!!! Maar ze had plezier en daar ging het om. Ze was elke keer helemaal trots als ze weer een eendje te pakken had. Toen ze klaar was zette ze ze ook weer keurig terug en mocht ze nog een cadeautje uitzoeken (nou ja, ik dan want Aukje kon het niet echt zien) We kozen een koets met een paardje uit en trots klemde ze haar handjes er omheen en liet ze niet meer los.

Onderweg terug naar de auto kwamen we nog langs een baantje met auto’s erop die rondjes rijden (met zo’n heel klein heuveltje in de baan). We waagden het erop. We waren de enige dus we gingen zitten en ik nam Aukje maar bij voorbaat al op schoot. De baan startte en het eerste rondje ging goed! Ik bleef tegen Aukje praten en ze leek het niet heel erg leuk te vinden, maar ook niet eng… Totdat we voor de tweede keer voorbij Maikel kwamen en ze hem zag staan. Ze begon weer te snikken en liet duidelijk merken dat ze eraf wilde. Gelukkig waren we de enige dus ik gebaarde naar de man van de bediening dat we graag wilde stoppen. Aukje was blij dat ze eruit mocht. Ze liep snel naar de kinderwagen alsof ze wilde zeggen “laat mij maar veilig in mijn eigen wagentje zitten” Hihi. Leuk geprobeerd maar helaas… Ik denk dat we de kermis volgende week maar overslaan en het in het najaar nog maar een keer moeten proberen (of misschien beter volgend jaar…;-) )

Wat vinden jullie kindjes van de kermis?