Definitieve anticonceptie?

stoppen met de pil

“Schat hier mag je best over bloggen hoor, maakt mij niks uit.” Toen Maikel dit laatst tegen me zei moest ik eigenlijk wel lachen. Zelfs hij denkt dus al in blogs tegenwoordig. Maar hij bracht me wel op een idee, dus bij deze, een blog over onze anticonceptie na twee kinderen…

Diane 35

Voordat ik zwanger raakte van Aukje, gebruikte ik de anticonceptiepil. Niet de standaard pil, maar ik gebruikte de Diane 35. Een ontzettend zware pil die tegenwoordig niet eens meer gebruikt mag worden. Ik kreeg deze pil in mijn puberteit, vanwege de flinke acné die ik had. Deze pil hielp daar goed tegen en mijn acné verdween langzaam. Vanaf het moment dat Maikel en ik de beslissing hadden genomen om te stoppen met de pil, wilde ik dus ook eerst ‘ontpillen’ voordat we werkelijk zouden proberen zwanger te raken. De Diane pil was zo zwaar, dat ik zeker wilde weten dat deze helemaal uit mijn lichaam verdwenen zou zijn voordat ik in verwachting zou zijn.

Weer aan de pil

Na een half jaar ‘ontpillen’ durfden we het aan. Wonder boven wonder werd ik meteen zwanger. Wat een geluk! Na de zwangerschap viel het me op dat er door de verloskundige zo gehamerd werd op anticonceptie, terwijl ik daar zelf nog totaal niet aan moest denken. Omdat ik borstvoeding gaf en we nog geen idee hadden wanneer we een tweede kindje zouden willen, ging ik weer aan de pil. Dit keer een lichtere variant, eentje die je mag nemen terwijl je borstvoeding geeft. Na de borstvoeding stapte ik over op een reguliere anticonceptiepil. Totdat we besloten om voor een tweede kindje te gaan.

Sterilisatie

Dit keer duurde het ietsje langer dan de eerste keer, maar nog steeds mogen we niet klagen! We ‘ontpilden’ maar een maand en na een paar maanden (ik weet niet meer precies hoeveel) was ik weer zwanger. We wisten beiden dat dit de laatste zwangerschap zou zijn, dus al tijdens de zwangerschap hadden we het over de anticonceptie voor daarna. Ik sprak uit dat ik eigenlijk niet meer aan de pil wilde en daarop antwoordde Maikel dat hij zich best wel wilde verdiepen in sterilisatie. Super fijn!

Hoe gaat het in zijn werk?

Al met al ging er nog een hele tijd overheen voordat het dan eindelijk zover was, maar goed. Na een flinke tijd stapten een ietwat zenuwachtige Maikel en ik dus bij het ziekenhuis naar binnen. We mochten samen naar binnen en daar werd de vraag gesteld of we het zeker wisten. Ook werd ons nog even uitgelegd wat er ging gebeuren. Ze zouden Maikel plaatselijk verdoven, bovenin de balzak een sneetje maken en vanuit daar de zaadleiders opsporen. Deze trekken ze er dan een stukje uit zodat ze er een stuk uit kunnen snijden. De uiteinden van de zaadleiders worden doorgebrand en dan is het al klaar. Ik mocht op de gang wachten en al na tien minuten mocht ik weer naar binnen, het was al klaar.

Na afloop

Na afloop moest Maikel nog even tien minuten blijven liggen om te kijken of het bloeden van de sneetjes was gestopt. Dat was gelukkig het geval, dus hij mocht meteen mee naar huis. Hij kon gewoon lopen en is eenmaal thuis eigenlijk meteen weer aan het werk gegaan. Hij zei zelf dat het hem echt ontzettend mee was gevallen en dat het werkelijk niks voorstelde. Gelukkig maar! Na een paar dagen werd het wel een beetje blauw en beurs daar (hihi) maar dat is weer helemaal bijgetrokken hoor 😉 Na een aantal weken moest Maikel even terugkomen met een gevuld potje, om te kijken of er ook werkelijk geen levende zaadcellen meer aanwezig waren. Deze controle was helemaal goed en dus was de sterilisatie geslaagd!

Tip

Ik moet zeggen dat ik het echt ontzettend fijn vind dat Maikel dit wilde doen. Hij vond het zelf niet erg en nu achteraf zegt hij zelf dat het ook echt niks voorstelde. Het enige nadeel vind ik dat het niet wordt vergoed en dat het best duur is. En na de sterilisatie moet je nog een aantal weken wachten totdat ook echt alle levende cellen uit het zaad verdwenen zijn. Je moet dus na de sterilisatie zelf nog steeds veilig vrijen zodat je zeker weet dat je safe zit. Een tip die ik trouwens via via hoorde was om, als je zeker weet dat je geen kinderen meer wilt, de sterilisatie zo te plannen dat de nacontrole ongeveer tegelijk met de bevalling valt. Op het moment dat je dan weer toe bent aan gemeenschap, dan kan het ook meteen zonder condooms, wel zo fijn!

Nu vind ik het super fijn dat we nergens meer aan hoeven te denken. Ideaal! Al moet ik bekennen dat het ook weleens door mijn hoofd spookt dat het misschien toch niet helemaal gelukt is. Ik zal de eerste niet zijn waarbij er per ongeluk toch een zaadcel doorheen glipt…

Wat voor anticonceptie gebruik jij?

Volg je mij al op Pinterest, Instagram,
Facebook, Twitter en Bloglovin?sterilisatie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.