Trots!

Natuurlijk is iedere ouder trots op zijn eigen kinderen, ik ben daarin geen uitzondering. Maar op deze momenten was ik nog net even een beetje meer trots dan anders (waarschuwing, hoog klef gehalte)…

  • Vorige week waren we op vakantie. Na een middagje zwemmen gingen we nog even naar de show van Orry and Friends (het recreatieteam van Center Parcs). Emmi is een groot fan van Orry, maar ze was wat moe van het zwemmen dus ze wilde liever bij ons aan tafel zitten, in plaats van vooraan bij de andere kinderen. Aukje ging wel vooraan zitten. Halverwege de voorstelling mochten alle kinderen het podium op en kregen ze een masker van Orry. Emmi wilde nog steeds niet, dus liep ik alleen naar voren om een foto van Aukje te maken. Wat had die lieverd gedaan, ze had aan Orry een tweede masker gevraagd, voor haar kleine zusje! Zomaar uit zichzelf, zo ontzettend lief!!
  • Tijdens diezelfde vakantie hadden de meisjes hun oog laten vallen op het airhockey spel. Bijna dagelijks kreeg ik de vraag of ze ermee mochten spelen, maar ik vergat dus steeds om geld mee te nemen waardoor het er nog niet van was gekomen. Op een gegeven moment had Emmi een van de twee ‘pushers’ in haar handen en was ze zelf wat aan het spelen zonder dat er dus geld in zat. Op dat moment kwamen er twee jongetjes aanlopen, die er wel echt mee wilden gaan spelen. Automatisch ging ik al staan omdat ik verwachtte dat Emmi boos zou worden, maar ik zat er ontzettend naast. Emmi liep zelf naar het jongetje toe, gaf de pusher en zei “alsjeblieft”. Smelt! Zo lief!
  • Dertien maanden geleden liet ik een huilende Aukje achter bij zwemles. Elke week was het strijd en wekenlang heb ik haar huilend achter gelaten. En nu, ruim een jaar later, heeft ze gewoon haar ABC gehaald, de knapperd!
  • Vorige week gingen we ergens lunchen. Emmi wilde kleuren, dus ik zei dat ze dan wel een kleurplaat aan de serveerster mocht vragen. Zodra de serveerster onze bestelling op kwam nemen, vroeg Emmi heel duidelijk om een kleurplaat. De serveerster verstond haar (gelukkig) en zei dat ze er twee zou halen. Toen ze even later terug kwam was ze het alleen vergeten, waarop Emmi uit zichzelf nog eens om de kleurplaat vroeg. Ik vond het zo grappig, schattig en stoer tegelijk. Haar grote zus doet haar dat namelijk niet na!
  • Om daar maar meteen op door te gaan, bij een volgend restaurant wilde Aukje graag kleuren. Ik gaf haar hetzelfde antwoord als ik Emmi eerder die week had gegeven, namelijk: “vraag maar aan de serveerster om een kleurplaat”. Maar Aukje durfde niet. In plaats daarvan vroeg ze of Emmi het wilde vragen, die twijfelde geen seconde en rende op een serveerster af, super knap dat ze dat gewoon durft. Uiteindelijk trok Aukje alsnog aan het kortste eind, want Emmi had natuurlijk maar om één kleurplaat gevraagd dus had Aukje alsnog niks haha.
  • En tot slot stonden de meisjes in de rij voor een speeltoestel. Er kwam een zusje aanlopen van een meisje dat al in de rij stond, maar het meisje ging netjes achter Aukje staan. Aukje zag dat de twee meisjes bij elkaar hoorden en liet haar dus voor gaan, zodat ze bij elkaar stonden. Zo lief!!

Natuurlijk ben ik op nog veel en veel meer dingen trots en ja, natuurlijk zijn onze meiden ook wel eens niet zo lief en aardig voor elkaar en anderen en ben ik wat minder trots 😉 Maar op deze momenten spat ik bijna uit elkaar van liefde en ben ik zo mega trots op ze. Onze meiden!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.