Verbeterd worden, fijn of vervelend?

“Squats schrijf je met een t, niet met een d”. Het is nog vroeg als ik het berichtje lees. Ik app een bedankje terug en pas het snel aan. Als het om mijn blogs gaat, is mijn moeder mijn persoonlijke groene boekje 😉 Maar ik heb ook weleens van anderen een berichtje gekregen dat ze ergens een spel- of typfout hadden ontdekt. Maar vind ik het wel zo fijn dat ze dat doen?

Vind ik het fijn om verbeterd te worden?

Om dan ook maar meteen met de deur in huis te vallen, ja! Ik vind het heel fijn als anderen mij een privé berichtje sturen dat er een foutje in mijn blog of Facebookbericht staat. Ik ben ook maar een mens en ondanks dat ik leerkracht ben (geweest) en ik probeer om foutloos te schrijven, sluipt er toch af en toe een foutje in. Soms twijfel ik al bij het schrijven van een blog, dan zoek ik het even op of ik stuur mijn moeder een berichtje. Maar het gebeurt ook dat ik pas na publicatie een berichtje van mijn moeder krijg dat er dus toch een foutje in is geslopen. Super fijn, want dan kan ik het meteen aanpassen en hebben hopelijk nog niet teveel mensen het gezien.

De manier waarop

Een tijd terug kreeg ik een berichtje op Facebook van een oud collega. Ze schreef erbij dat ze hoopte dat ik het niet vervelend vond dat ze me verbeterde, maar dat ze dus een foutje had ontdekt. Ik stuurde terug dat ik het juist erg fijn vond dat ze me een berichtje stuurde, omdat ik natuurlijk ook gewoon foutloze blogs wil publiceren.
Het ligt er trouwens wel heel erg aan hoe mensen je verbeteren. Als iemand mij een appje of privéberichtje stuurt en gewoon op een nette manier laat weten dat ik ergens een foutje heb gemaakt, kan ik dat alleen maar waarderen. Als mensen lompe reacties onder mijn blog of Facebookbericht zetten, vind ik dat (vanzelfsprekend) niet fijn. Gelukkig komt dat zelden voor.

Verbeter ik zelf?

Laatst zag ik zelf een spelfout in een blog staan. Ik twijfelde even, want ik zie wel vaker blogs met spelfouten. Natuurlijk ga ik lang niet iedereen dan een mailtje sturen, want niet iedereen zit daarop te wachten en ook niet iedereen vindt het foutloos schrijven even belangrijk. Bloggers waarmee ik regelmatig contact heb, zal ik hier sneller een berichtje over sturen dan bloggers met wie ik weinig contact heb. In dit geval was het een collega leerkracht, dus ik besloot om wel een berichtje te sturen. Gelukkig kon ze het waarderen, dus ik was blij dat ik het toch had gedaan.

Geen taalnazi!

Nou ben ik trouwens heus niet één of andere taalnazi hoor, want ik schrijf ook echt wel verkeerde komma’s, spaties en aanhalingstekens, maar ik vind het zelf gewoon niet fijn om blogs te lezen met grove spelfouten. Als er in de eerste alinea van een artikel al drie spelfouten staan, dan haak ik af. En dat wil je als blogger juist niet, dat mensen snel afhaken. Dan vind ik een spelfout trouwens nog iets anders dan een typfout, dat is toch minder erg om de één of andere reden.

Nou ben ik wel benieuwd, zou jij het fijn vinden om een berichtje te krijgen als er een foutje in je bericht staat, of juist niet?