Ik geef het toe, ik ben verslaafd…

Ik zit in een grote kring, samen met allemaal onbekenden. Dan ben ik aan de beurt: “Hoi, ik ben Charlotte” Iedereen zegt in koor: “Hoi Charlotte” vervolgens kijken tien paar vragende ogen mij aan… “En ik ben verslaafd aan mijn telefoon…”

Gelukkig zit ik natuurlijk niet echt met tien onbekenden in een kring, maar zo zie ik dat altijd voor me als het gaat over een afkickkliniek. Nou ja, daar hebben de films wel voor gezorgd, want hoe kom ik anders aan dat beeld? Maar goed, ik draai er niet langer omheen en zeg het hardop “Ik ben verslaafd aan mijn telefoon”. Maar dat toegeven dat ging niet geheel zonder slag of stoot…

Dus ik geef het toe, ik ben erg veel met mijn telefoon bezig, sinds ik blog is dat alleen nog maar meer geworden. Ik check mijn blog, de reacties en blogs van anderen. Daarnaast probeer ik Facebook, Instagram en Twitter ook nog een beetje bij te houden én stel je nou eens voor dat ik een appje krijg van iemand en dat zie ik niet meteen. Dat kan toch echt niet? Natuurlijk weet ik ook wel dat ik eigenlijk best wel eens wat minder op mijn telefoon kan kijken, maar waarom lukt het me dan toch niet?Ik had me laatst voorgenomen om alleen ’s ochtends even op mijn telefoon te kijken. Alles even bijwerken, dan zou de dag beginnen dus zou ik mijn telefoon wegleggen. Zodra Aukje in bed zou liggen (rond 12.00 uur) dan zou ik mijn telefoon weer mogen pakken, totdat ze weer wakker wordt. Hetzelfde geldt voor ’s avonds, de telefoon komt pas na het bedritueel weer tevoorschijn. Klinkt goed toch? Drie momenten op een dag om mijn telefoon te pakken, moet te doen zijn. En toch lukt het me niet en ik weet waarom (of zou het een slap excuus zijn van mezelf?)

Ik heb het geprobeerd hoor, echt waar! Maar als ik mijn telefoon wegleg, dan doet Aukje geheid iets ontzettend grappigs of iets nieuws, waar ik dan net geen foto of filmpje van kan maken en dan baal ik natuurlijk weer. Of als we bijvoorbeeld gaan wandelen, dan wil ik ook mooie foto’s maken onderweg. Dan heb ik toch mijn telefoon weer nodig en zonder dat ik er erg in heb check ik tussendoor dan toch even mijn appjes en social media kanalen.., Zucht, weer niet gelukt! Maar ook als we gewoon thuis zijn dan lukt het me niet. Ik denk dat ik (onbewust) ook gewoon bang ben dat ik iets mis ofzo. Natuurlijk weet ik dat dat nergens op slaat, maar het kost me toch verdomde veel moeite om er mee op te houden…Maar ik hou vol en blijf proberen hoor, ooit gaat het me vast lukken!

Heb jij hier ook zo’n last van? Of heb jij juist DE gouden tip voor mij? Ik hoor het graag!

P.S. Vanmiddag om 12.00 uur komt er nog een artikel online.

Volg je mij al op Instagram, Facebook, Twitter en Bloglovin