Ik viel flauw tijdens het boarden…

“Mevrouw, is het wel verstandig om te gaan vliegen?” Ik dacht niet heel veel op dat moment behalve dat ik perse in dat vliegtuig zou stappen. We gingen naar Mexico, no way dat ik me die vakantie door mijn neus zou laten boren, alleen maar omdat ik flauw was gevallen…

Gisterochtend werd ik wakker omdat ik me niet lekker voelde. Ik ging naar het toilet en moest overgeven. Daar zat ik dan, in mijn eentje, om 05.00 uur ’s ochtend op mijn knieën voor de toiletpot. Wat voelde ik mezelf zielig. Helemaal omdat ik echt een vreselijke rothekel heb aan overgeven. Maar dan ook echt. Het deed me denken aan  de laatste keer dat ik moest overgeven, tijdens mijn bevalling van Aukje en de laatste keer dat ik moest overgeven omdat ik ziek was, was 26 december 2010. Dat weet ik nog zo goed, omdat we die dag dus op vakantie gingen.

Zoals ieder jaar gingen we op eerste kerstdag gourmetten bij mijn familie. Na afloop vertrokken we op tijd, want op tweede kerstdag zouden we naar Mexico vliegen. Wat had ik daar zin in! Maar de volgende ochtend werd ik niet wakker van de wekker, maar van mijn buik. Ik moest dus overgeven en voelde me ontzettend beroerd. Of het nou van de gourmet was die verkeerd was gevallen of iets anders, geen idee, maar dat ik flink beroerd was dat was duidelijk.

Een vriend van ons bracht ons naar het vliegveld en vond mij al zo stil. Ik legde uit dat ik me niet goed voelde, dus ik dutte af en toe weg achterin de auto. Eenmaal op Schiphol pakte Maikel wat te eten, maar ik durfde niet. Bang om weer te moeten spugen. Ik dronk wat water en zorgde er vooral voor dat ik bleef zitten. Toen was het tijd om te boarden. En hoewel we zo laat mogelijk in de rij gingen staan, moest ik langer staan dan ik eigenlijk vol kon houden. Ik had natuurlijk heel de dag niks gegeten, dus op het moment dat wij aan de beurt waren viel ik spontaan flauw in de armen van de beveiliger en Maikel. Oeps.

Uiteraard was de reactie van het personeel dat ik misschien beter niet aan boord kon gaan. Maar daag. ik liet me mijn vakantie Mexico niet door mijn neus boren doordat ik gewoon te weinig had gegeten. Ik kreeg een flesje water, at een sultana en liet zien dat ik best wel aan boord kon. En terecht gelukkig, want ik kan me niet meer herinneren dat ik die vlucht nog ergens last van heb gehad. Ook de rest van de vakantie was onvergetelijk, dus ik ben blij dat ik gewoon aan boord kon. En de les die ik daaruit heb geleerd? Voortaan toch maar proberen om iets te eten als ik ziek ben…

Volg je mij al op Pinterest, Instagram,
Facebook, Twitter en Bloglovin?