O jee, we moesten weer naar het consultatiebureau…

Het consultatiebureau, de eerste twee jaar waren dat nou niet bepaald mijn beste vrienden. Ook in mijn omgeving hoor ik regelmatig wat minder fijne verhalen over het bureau, dus toen ik weer een oproep kreeg stond ik nou niet bepaald te springen…

Rond de derde verjaardag van je kindje krijg je een oproep thuis voor het consultatiebureau. Bij deze brief zat ook een brief met plaatjes, voor de ogentest. Niet om te sjoemelen, want dat kan toch niet bij een ogentest, maar wel om te kijken of je kindje alle plaatjes kan benoemen. Ik bekeek de plaatjes eens goed en vond dat ze wel aan vervanging toe waren, want zeg nou eerlijk, welk kind weet er nou tegenwoordig wat een fluitketel is? Maar toen ik alle plaatjes met Aukje doorsprak bleek dat zij nergens moeite mee had. De fluitketel werd een “kopje thee” de vlag werd een “vlieger” en zo gingen we vorige week dus vol vertrouwen naar het consultatiebureau…

Bij binnenkomst mocht Aukje eerst even op de weegschaal en tegen het meetlint. Vorig jaar wilde ze dat niet, dus ik was wel benieuwd. Maar dit keer vond ze het zelfs leuk! Aukje is precies één meter en weegt 15 kilo. Ze is dus wat groter dan gemiddeld en qua gewicht zat ze precies op de lijn. Tot zover goedgekeurd.

Toen mochten we gaan zitten. Aukje liet zien dat ze moeiteloos alle vier de vormpjes in de vormenstoof kreeg, een “vrachtwagen” van blokjes na kon bouwen (geloof me, dit klinkt spannender dan het was) en een lijn kon zetten op papier. De dame van het consultatiebureau merkte op dat ze linkshandig was en dat kon ik natuurlijk alleen maar beamen. Ze doet bijna alles met haar linkerhand, maar Maikel is ook linkshandig dus niks verrassends wat mij betreft.

Toen was het tijd voor de ogentest. Aukje moest eerst alle plaatjes benoemen en mocht toen op de rode voetjes op de vloer gaan staan. Ze kreeg een prachtig brilletje op en kon alle plaatjes van alle rijen benoemen, zowel met haar rechteroog als met haar linkeroog. Fijn! Daarna verder ons nog wat vragen gesteld zoals of ze misschien al een kledingstuk uit kan trekken (ja en ook weer aan), of ze wel eens vragen stelt (wanneer niet?) en of ze zinnen met drie woorden kan spreken (check). En toen mochten we weer gaan. Weer goedgekeurd voor de komende negen maanden!

Zoals ik in het begin al zei, de eerste twee jaar waren het niet mijn beste vrienden, maar zowel de afspraak bij twee jaar als deze gingen eigenlijk heel goed. Volgens mij hebben ze een verandering van personeel gehad en daar ben ik in ieder geval wel blij mee!

Hoe denk jij over het consultatiebureau?

Volg je mij al op Instagram, Facebook, Twitter en Bloglovin?