Our diary #314

Oh wat een cadeautje is dit weer nog! De hele week eigenlijk weinig van meegekregen (hallo nieuwe baan!) maar gisteren des te meer van genoten…

Vorige week hadden we een feestje. Dit is precies de enige foto die ik maakte, dat is een goed teken toch?

Zondag te lam om foto’s te maken en maandag schoot het in m’n rug, dus ik probeerde een warm bad maar dat hielp helaas niks.

Elke avond even kijken bij de meisjes als ik zelf naar bed ga. Ik vond Emmi haar handjes zo schattig hier.

Dinsdag was er informatieavond op school. Onze school plant dat altijd superpraktisch met verschillende groepen tegelijk, dus ik ging naar groep 3 en Maikel naar groep 7. De meiden speelden even op het plein en Emmi lag daardoor veel te laat in bed, maar oppas zoeken voor een infoavond van een half uur ging me een beetje te ver (hoe doen andere ouders dat?)

Emmi heeft ineens een oude knuffel herontdekt en ze vroeg nadrukkelijk of ik op haar wilde passen terwijl ze op school zat. Ik nam die taak zeer serieus dat snap je.

Na school samen in de Okki werken.

Ze wilde graag met de software van school werken, en daar zeg ik dan natuurlijk geen nee tegen.

Donderdag was er lekker taart op het werk vanwege een jarige collega. Is er trouwens behoefte aan een aparte blog over het hoe en wat van mijn nieuwe baan? En de weg er naartoe eventueel?

De meiden gingen na een lange tijd eindelijk weer naar opa en oma.

Ons leergierige meisje ging daar gewoon door.

En Aukje staat in haar vrije tijd het liefste zo haha.

Bij opa en oma betekent dat er geknutseld wordt.

En er werd ook een lekker ijsje gehaald na het eten.

Vrijdag was ik aan het werk en toen legde de man van de snoepautomaat wat lekkers bij me neer. Ik heb alles lekker laten liggen voor collega’s, goed hè? 😉

De bananen worden met dit weer al rijp als je ernaar kijkt. Aukje verwerkte er gisteren dus lekker twee die al een beetje te ver waren, in een smoothie.

Stel me een vraag over krullen en ik weet het antwoord, maar steil haar heb ik echt geen idee van. Altijd bobbels als ik een staart bij Aukje maak, zo irritant.

Maar dit keer maakte het niet uit, want we gingen lekker zwemmen met Monique en de kindjes.

Ons lieve kleine mopje zat tegen het einde aan alleen opgesloten op de wc, arm kind. Zo zielig.

’s Avonds had ik geen zin om te koken dus ik gaf ze eerst een bakje wortels en trakteerde ze daarna op wat lekkers in bad.

Fijne week weer!