Moederschap clichés die niet waar zijn…

Ik schreef gisteren over de clichés van het moederschap die wat mij betreft waar zijn. Maar daarnaast zijn er ook een aantal clichés die wat mij betreft niet waar zijn. Welke dat zijn? Lees maar mee…

En dan de clichés die wat mij betreft niet zo waar zijn…

Om maar meteen met een groot cliché te beginnen “Zodra je je kindje voor de eerste keer ziet, ben je meteen verliefd”. Ik moet eerlijk zeggen dat dat gevoel bij mij echt heeft moeten groeien. Toen ik haar voor de eerste keer vasthield zat ik vooral nog vol ongeloof. “Is het me gelukt? Is dit echt ons kindje? Ben ik nou gewoon ineens moeder?” Maar ik dacht verder eigenlijk niet heel veel. Ik was vooral moe en suf en wilde alleen maar met z’n drietjes knuffelen. Ik merkte dat de liefde voor Aukje in de eerste week echt met de dag ging groeien. Maar om nou te eggen dat dat al vanaf het eerste moment was, nee niet echt…

Zodra je bent bevallen is het het eerste wat iedereen zegt “Geniet ervan of; geniet maar lekker op je roze wolk”.  Die roze wolk ken ik wel hoor, die is bij ons zo’n beetje alle kleuren roze geweest die er zijn, maar zeker ook een beetje grijs… In het begin is het gewoon heel erg wennen en nieuw allemaal. Je bent super onzeker (tenminste, ik was dat wel) en je wil het zo graag allemaal goed doen. En daarnaast moet je kleintje zo wennen aan die nieuwe wereld waar hij ineens is, dat niet alles altijd even soepeltjes verloopt en dan kan die roze wolk ineens grijze kleuren (of hij blijft roze en je valt er gewoon een paar keer vanaf, dat kan natuurlijk ook 😉 )

Toen ik nog zwanger was heb ik deze wel zo vaak gehoord dat ik er zelf in ging geloven “Je hebt zo’n mooie buik naar voren, je krijgt een jongetje” Als je dit maar vaak genoeg hoort dan ga je er zelf in geloven. Maar niks is minder waar, het was (en is) toch echt een meisje! Wie dit fabeltje ooit heeft bedacht..

Dan nog het cliché “Zodra je je kindje ziet ben je de pijn zo weer vergeten” Tja, wat kan ik hiervan zeggen… vergeten, vergeten… Nee vergeten niet. Je hebt even geen tijd om eraan te denken omdat er allemaal andere dingen door je heen gaan (en aan je lijf gebeuren). Maar zodra je in beweging moet komen voel je de pijn gewoon weer hoor. Je hebt het ervoor over, dát is wat anders maar vergeten, nah niet echt. (Tja en als je dan net als ik een man hebt die tijdens het naar huis rijden vanuit het ziekenhuis niet zo nauw kijkt op een stoeprandje meer of minder… Geen verdere uitleg nodig geloof ik… 😉 )

En dan het laatste cliché waarvan ik denk ik wel kan zeggen dat die niet op mij van toepassing is, is “Vrouwen met kinderen kunnen alleen maar over hun kinderen praten” Ik probeer er heel bewust op te letten dat ik niet alleen maar over Aukje praat. Nou hoef ik er niet constant op te letten, omdat ik niet altijd over Aukje hoef te praten, maar zodra ik wel over haar praat dan probeer ik er wel op te letten dat het niet te lang duurt. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen alles hoeft te horen wat Aukje doet. En naast moeder ben ik ook nog gewoon Charlotte (en voor diegene die dit nu leest en denkt, yeah right, jij praat echt altijd alleen maar over Aukje, laat het me weten, dan doe ik er iets aan 🙂 )

Welke clichés over het ouderschap vind jij echt niet waar?

Volg je mij al op Instagram, Facebook, Twitter en Bloglovin?