Met Emmi naar de huisartsenpost

Het begon met één keer overgeven. Dat werd twee en drie keer. En op een gegeven moment zo vaak dat er alleen nog maar gal uitkwam. Arm mopje! Omdat ik even niet meer zo goed wist wat ik moest doen belde ik de huisartsenpost en we mochten meteen langskomen…

Als je mij volgt dan heb je het al voorbij zien komen. Emmi was vorige week ziek, zomaar ineens, vanuit het niets. En niet een beetje ziek, nee ze moest zo vaak overgeven dat er op een gegeven moment niks meer uitkwam. Het was zo zielig om te zien, zo’n lief klein hulpeloos ziek meisje.

Inmiddels waren we een paar uur verder. Ik had Emmi in de tussentijd geen drinken meer durven geven, dat vind je zelf immers ook niet lekker als je ziek bent. Maar ik wist dat ik op moest passen voor uitdroging. Omdat ik twijfelde en even niet meer zo goed wist wat ik moest doen, belde ik de huisartsenpost. In de eerste instantie hoefde ik niks te doen, maar toen ze Emmi door de telefoon heen hoorde kokhalzen mocht ik meteen langskomen.

Eenmaal bij de huisartsenpost werd Emmi nagekeken. Ze had geen uitdrogingsverschijnselen (lang leve haar lekkere spekjes) maar dat was wel het belangrijkste om in de gaten te houden. Het advies was om haar wel flesjes melk te blijven aanbieden, maar dan kleinere flesjes om het uur of om de twee uur. Kleinere porties zijn beter te verdragen als je buikgriep hebt, want dat was wat de dokter dacht.

Eenmaal thuis maakten we meteen een flesje. Ze dronk er flink van en moest naderhand ook meteen spugen. Maar er was vast iets blijven zitten. Ze viel in slaap en ik legde haar maar weer in de co-sleeper. No way dat ik haar op haar eigen kamer zou leggen. Ik zette de waterkoker en alle andere spullen voor het flesje boven en ging zelf ook naar bed.

Die nacht heb ik nog één keer een half flesje gegeven. Dat viel mee. De dag erna zijn we halve flesjes blijven geven en ik merkte dat het steeds een beetje beter ging, fijn! Wel was Emmi’s eetlust een stuk slechter. Flesjes werden niet meer leeggedronken en toen ze na een paar dagen weer helemaal opgeknapt leek te zijn wilde ze ook minder fruit, brood en avondeten hebben dan voorheen. Inmiddels zijn we anderhalve week verder en is Emmi weer helemaal opgeknapt. Alleen haar eetlust is nog niet helemaal terug. Nou is er dit weekend ook nog eens een tandje doorgekomen, dus dat helpt natuurlijk ook niet mee. Maar ik ben in ieder geval blij dat ze weer beter is. En die eetlust? Die komt hopelijk wel weer terug!

Volg je mij al op Instagram, Facebook, Twitter en Bloglovin?