Emmi’s leukste uitspraken #2

Het is weer zover, ik heb de afgelopen tijd weer een aantal heerlijke uitspraken van ons peutermeisje opgeschreven. Lach je mee?

• Regelmatig vraagt er iemand aan Emmi hoe oud ze is. Ze weet heel goed dat ze drie is en zegt dat dan ook meteen. Een tweede vraag die daarop vaak volgt is wanneer ze dan vier wordt. Ook daar heeft ze altijd een mooi antwoord op: “Als ik jarig ben”.
• In zo’n zelfde gesprekje gaat het meestal ook over school. De laatste keer dat iemand aan Emmi vroeg of het niet zielig was voor mama als Emmi ook naar school zou gaan was haar antwoord: “Nee hoor, dan kan mama toch met papa spelen”.
• Tijdens het spelen bij opa en oma, trekt Emmi een grote puzzel uit een hele stapel. Ze maakt de doos open, ziet dat het heel veel kleine stukjes zijn (200), doet de deksel er weer op en zegt: “Deze maak ik wel als ik zes ben”.
• In onze badkamer zit een stortkoker voor wasgoed. Tijdens het naar bed brengen van de meisjes vroeg Maikel deze week aan Emmi of ze haar kleren naar beneden wilde gooien. Waarop Emmi naar de trap liep en zo haar stapeltje wasgoed via de trap naar beneden gooide.
• Laatst was mijn zus hier op bezoek. Tijdens het knuffelen met Emmi legt ze de Eskimozoen uit; neuzen. Emmi kijkt haar met een verbaasd gezicht aan en vraagt vervolgens: “Hebben Eskimo’s dan geen mond?”
• Tijdens een gesprekje over scheetjes vraagt opa aan Emmi of ze denkt dat oma dan nooit windjes laat. Waarop Emmi zegt: “Ze weet niet eens hoe dat moet!”
• Vrienden van ons zijn verhuisd naar ‘Elsendorp’. In de auto er naartoe valt bij Emmi ineens het kwartje: “We gaan naar Elsa’s dorp!”
• Emmi is het niet eens met Miss Montreal. Elke keer weer als het liedje ‘Door de wind’ op de radio is, zegt Emmi na het stukje ‘Ik kan alleen zingen…’: “En ze kan ook schreeuwen”.
• Na een wandeling met oma komen Emmi en oma weer thuis. De buurman staat toevallig ook buiten en vraagt aan Emmi hoe het gaat. Emmi geeft keurig antwoord, maar eenmaal binnen zegt ze verbaasd tegen oma: “Die man kent mij”.
• Laatst lag Emmi sinds tijden ’s ochtends weer even bij mij in bed te knuffelen. Zodra ze hoorde dat Aukje ook wakker was, wilde ze mee naar beneden. Teleurgesteld vraag ik of ze nog even wil blijven knuffelen, maar haar antwoord was duidelijk: “Knuffel maar met papa”.