Het leed dat een PDS aanval heet

“Ze is die kant op.” Haastig wees meneer Gunther (mijn docent biologie op de Havo) in mijn richting, zodat mijn vriendin wist waar ze me kon vinden. Ik kwam hem namelijk tegen op de gang en aangezien ik lijkbleek zag wist hij dat er iets niet goed was…

Mijn eerste PDS aanval

Mijn eerste PDS aanval moet ongeveer toen zijn geweest. Misschien nog wel eerder, want ik kan me herinneren dat ik wel wist wat ik moest doen, maar dit is de eerste aanval die me nog heel erg goed bij staat. Mijn vriendin kwam aan bij het toilet en vroeg of ze iets voor me kon betekenen. Dat kon ze niet, dus ik zei dat het wel goed zou komen en stuurde haar terug naar de klas…

Prikkelbaar Darm Syndroom

Als je tegen iemand zegt dat je een PDS aanval hebt gehad dan wordt er vaak gedacht dat je gewoon heel erg nodig naar het toilet moest. Was het maar zo simpel, dat is vaak nog maar het begin. In mijn geval dan. Want PDS (prikkelbaar darm syndroom) kan zich op vele manieren uiten en ook een aanval kan bij iedereen anders zijn. Maar bij mij ziet zo’n aanval er als volgt uit (kleine waarschuwing vooraf, als het to much detail voor je is, zou ik zeker hier stoppen met lezen):

Wat een PDS aanval (bij mij) doet

Het begint met buikpijn, vreselijke buikpijn. Dan moet ik zo snel mogelijk een toilet opzoeken en schijt hebben (see what I did there 😉 ) aan wat anderen denken want ik kan niet even wachten totdat ik thuis ben. Eenmaal op het toilet begin ik te zweten. Heel erg te zweten, van dat koude zweet, je kent het misschien wel. Ik trek helemaal wit weg en voel me misselijk. Na een minuut of vijftien kan het wegtrekken, of ik krijg er braakneigingen bij. Gelukkig is het tot nu toe alleen bij neigingen gebleven en heb ik nog nooit echt hoeven braken tijdens een PDS aanval. Ik moet vooral rustig blijven en mezelf de tijd geven, rustig blijven ademen en puffen totdat alles weer wegtrekt. Daarna geldt, weg = weg. Vervolgens kan ik weer doen en laten wat ik wil, hoe bijzonder dat ook klinkt.

Wanneer?

Ik kan er werkelijk geen pijl op trekken wanneer zo’n aanval zich voordoet. Als ik niet op mijn voeding let en eet wat ik wil, dan is de kans groot dat ik er last van krijg, maar deze week kreeg ik er een in de ochtend, meteen nadat ik wakker werd. Je zou toch verwachten dat er met een lege darm weinig mis kaan gaan, niets was dus minder waar. Het is verder gelukkig niet gevaarlijk, maar vervelend is het wel. Zeker als je daardoor afspraken af moet zeggen (been there, done that). Maar goed. Ik kan er verder ook niks aan of tegen doen, dus we zullen ermee moeten dealen.

Mocht je meer willen weten over PDS of over een PDS aanval, dan laat het me zeker weten!