Angelique: Broers en zussen

Het is en blijft een dingetje, de relatie tussen broers en zussen. Sommigen hebben bijna nooit ruzie en andere jagen elkaar om de zoveel minuten op de kast. Of leeftijdsverschil en/of geslacht meespelen durf ik niet te zeggen. Ook daar hoor ik verschillende ervaringen over. Ik weet alleen wel dat die van mij pittig ruzie kunnen maken…

Toen ik jong was wilde ik altijd veel broers en zussen. Dat leek mij zo gezellig en je had dan altijd iemand om mee te spelen. Toen ik dan na bijna 9 jaar (8 jaar en 364 dagen wel te verstaan) een (half)broertje kreeg was ik superblij. Niet alleen had ik nu een broertje, ik had ook mijn eigen levende pop haha. Wij waren echt vier handen op een buik. Altijd samen, een super hechte band en zover ik mij kan herinneren hebben wij maar 1 keer echt ruzie gehad omdat hij zo’n metalen autootje expres op mijn hoofd gooide.

Later vernam ik dat ik ook nog een 5 jaar jonger halfzusje had. Een paar jaar hebben wij contact gehad, maar dat is uiteindelijk toch verbroken.

Toen ik zwanger was van Logan, en aan Jonah vroeg wat zij het liefst zou willen, zei ze dat zij graag een broertje zou willen krijgen. Dus ze had mazzel. Toen Logan eenmaal geboren was wilde ze toch liever een zusje. Tsja, dat ging hem natuurlijk niet worden. En aangezien ik en mijn ex uit elkaar gingen toen Logan net even ouder was dan een jaar zat dat er natuurlijk niet in. Ik wilde met hem ook geen kinderen meer, maar toen ik na onze scheiding een baby van iemand anders vasthield begon het toch weer te kriebelen.

Gelukkig ontmoette ik Paul, die zelf nog geen kinderen had en er graag nog een zou willen. En Dewi werd geboren. Zo kreeg Jonah toch nog haar wens van een zusje. Alleen Logan had graag een broertje gewild. Helaas pindakaas, het blijft bij ons bij 3 kinderen. Jonah wilde trouwens ook graag een oudere zus, nog steeds eigenlijk wel. Ook dat zit er niet in, haha.

Voordat Dewi geboren was hadden Jonah en Logan al regelmatig ruzie. Zelfs zo extreem dat mijn ex zelfs voorstelde om de kinderen om de beurt naar hem toe te laten gaan. Ze hebben allebei een Spaans temperament en daarnaast een rugzakje, dus dat bommetje ontploft dan ook snel.

Met Dewi samen ging het de eerste 2 jaar erg goed. Met elkaar hadden ze ruzie, maar met Dewi totaal niet. Maar sinds ze een jaar of twee is doet Dewi graag mee met de ruzies. Ze is niet op haar mondje gevallen en ze weet erg goed wat ze wilt, en wat ze niet wilt, en dat laat ze haar broer en zus met luide stem weten. Je kan wellicht wel bedenken dat het heel gezellig is tussen hen nu de scholen dicht zijn. Gelukkig hebben ze allemaal een eigen kamer en kunnen ze spelen in de tuin, dus als het mij even teveel wordt hebben ze voldoende ruimte om elkaar niet in de weg te zitten. En ze hebben ook zeker hun lieve momenten met elkaar. Juist dan kan ik extra van hen genieten.

Ik ben wel heel benieuwd hoe dat met jullie kinderen gaat en of jullie nog tips hebben voor mijn ruziemakers.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.