1 jaar lenzen

“Mama, je lens zit op je wang!” Tja, dat kan er zomaar gebeuren als je gaat zwemmen met je dochter, je vergeet dat je lenzen hebt en je vervolgens je ogen opent onder water. Inmiddels heb ik ze alweer een jaar maar ik ben nog steeds niet helemaal gewend…

Met geknepen ogen

Een jaar geleden was ik het beu. Voor de zoveelste keer keek ik met geknepen ogen in de verte om te zien wie er naar me aan het zwaaien was. Al jaren liep ik rond met ogen die eigenlijk niet goed genoeg zagen, maar ik was te ijdel om een bril op te zetten en de lui om naar de opticien te gaan voor lenzen. Maar inmiddels kon ik het niet meer ontkennen, mijn ogen gingen voor mijn gevoel verder achteruit en de situaties werden steeds gênanter. Ik herkende mensen gewoon niet meer, niet echt handig natuurlijk.

Naar de opticien

Tijd om een afspraak te maken bij de opticien. Na een oogmeting en een gesprek kreeg ik twee verschillende soorten lenzen mee. Voor mijn gevoel duurde het behoorlijk lang voordat ik ze zelf in maar vooral ook uit kon doen, maar volgens de vriendelijke dame die me hielp had ik het best wel snel onder de knie. Dus hup, met lenzen in naar huis en aan mij de uitdaging om ze die avond weer zelf uit te krijgen haha.

Droge ogen

We hadden afgesproken dat ik na een week terug zou komen maar al na twee dagen belde ik terug. Ik voelde de lenzen de hele dag zitten. Om een lang verhaal iets minder lang te maken, er volgden nog verschillende afspraken, metingen, testjes en controles en nadat ik zo’n beetje alle soorten lenzen had geprobeerd bleef er nog één optie over. Als dat niet zou lukken dan zou ik voortaan toch maar aan die bril moeten wennen.

Extra hydro…

Gelukkig was de laatste optie een stuk beter dan de rest. Ik heb mega droge ogen, waardoor ik ook deze lenzen wel voel zitten, maar dit is goed draagbaar. Ik heb nu dus extra hydro-weet-ik-het-wat-voor-lenzen die ik elke twee weken moet vervangen. Voor nu goed te doen en ik ben blij dat ik eindelijk weer beter zicht heb.

Goed genoeg

Ben ik nu na een jaar al gewend aan de lenzen? Nee, nog steeds niet. Ik kan ze makkelijk in en uit doen, maar soms vergeet ik nog wel dat ik ze in heb, zoals die ene keer in het zwembad met Aukje. En over een tijdje denk ik dat ik toch eens bij een lenzenspeciaalzaak ga kijken of er nog andere opties zijn, maar voor nu is het even goed zo. Ik kan in ieder geval weer oprecht terug zwaaien als er iemand naar me zwaait en dat is al heel fijn 🙂