Terug voor de klas?!

“Mama, maar dan word jij misschien wel mijn juf?” Een heel blij snoetje keek me aan. Ik moest lachen en kon niet anders dan toegeven dat dat inderdaad zou kunnen. “Dan moet je me maar juffrouw mama noemen”…

Lerarentekort

Het is algemeen bekend dat er een lerarentekort is op het moment. Dat was ook al zo toen ik besloot om te stoppen in het onderwijs, maar toch besloot ik om ontslag te nemen. Tot nu toe heb ik als ouder eigenlijk nooit echt iets gemerkt van het lerarentekort. Aukje is nog nooit naar huis gestuurd, haar klas is nog nooit opgedeeld en ook van andere ouders hoorde ik er nooit iets over. Totdat ik een paar weken geleden de nieuwsbrief van school kreeg. Hierin stond een stukje info over het lerarentekort en hoe ze daar op school mee omgaan. In het kort komt het erop neer dat collega’s die eigenlijk andere taken hebben, voor de klas komen in geval van ziekte. Waardoor het werk dat zij eigenlijk moeten doen, blijft liggen. En dat gaat dus niet alleen over administratieve dingen, maar ook over extra begeleiding die veel kinderen nodig hebben en op dat moment dus niet krijgen. En dat moet niet kunnen.

Schuldig

Toen ik de nieuwsbrief las voelde ik me ineens schuldig. Natuurlijk wist ik van het tekort, maar het voelde ineens niet goed dat ik twee dagen in de week thuis achter de laptop blogs aan het schrijven ben, terwijl er op Aukjes school misschien wel klassen naar huis worden gestuurd of er kinderen niet de hulp krijgen die ze nodig hebben, omdat er geen vervanging is. Dat terwijl er gewoon een juf in de buurt is die eigenlijk best tijd heeft.

Gewoon doen!

En hoewel ik al langer met het idee speelde om mezelf bij de directie van Aukjes school aan te melden als vervanger voor in geval van nood, wist ik het nu zeker. Dus ik liep naar de directeur, vertelde mijn verhaal en binnen een paar dagen had ik iemand van de stichting aan de telefoon. Afgelopen week was het nog een beetje druk hier, maar morgen buig ik me even over de regelzaken (waar lag dat diploma ook alweer?) en dan is het binnenkort toch echt zover, dan ben ik één van de nieuwe invaljuffen bij Aukje op school.

No pressure

We hebben afgesproken dat ze me altijd op donderdag en vrijdag mogen bellen. Dat zijn de enige twee dagen dat Emmi niet thuis is, dus dan ben ik in principe altijd beschikbaar. Heb ik zelf al iets gepland (bijvoorbeeld een event voor mijn blog) dan mag ik dat ook eerlijk aangeven. Het gaat alleen om Aukjes school, dus ik word niet van hot naar her gestuurd, ook best heel erg fijn. En nu ben ik dus ontzettend benieuwd! Hoe vaak zal ik worden gebeld? Elke week? Twee keer per maand? En hoe ga ik het vinden? Ben ik er aan het einde van het jaar klaar mee? Of vind ik het zo leuk dat ik meer wil? We gaan het zien en natuurlijk houd ik jullie op de hoogte…