Het leed dat school afspraakjes heet

Oh jongens sinds Aukje naar school gaat, gaat er een wereld voor me open hoor. Ineens moet ik de studiedagen van twee scholen bijhouden, moet ik nadenken over kindervakantieweek en willen er na schooltijd ineens andere kinderen komen spelen. En vooral dat laatste puntje is wel even wennen hoor…

Zodra je kindje voor de eerste keer naar school gaat, verandert er een heleboel. Je moet je kind leren loslaten, wat niet altijd meevalt als je kindje ’s ochtend zo moet huilen bij het afscheid, maar je krijgt ook ineens te maken met andere kinderen. Nou zou je denken dat ik het wel gewend ben om met andere kinderen om te gaan, ik bedoel, ik ben juf. En dat is natuurlijk ook zo. Maar toch is dit ineens heel anders. want nu ben ik niet de juf, nu ben ik de mama van, en ik kan je vertellen dat dat een heel andere rol is.

Al vrij snel na de eerste wendagen kwam het eerste vriendinnetje spelen. Dit was Aukjes beste vriendinnetje, waarmee ze ook op het kinderdagverblijf had gezeten. Dat was een fijn en veilig begin, zowel voor Aukje als voor mij haha 😉 Nadat de eerste afspraakjes goed waren gegaan, Aukje was zelfs een keer bij haar vriendin gaan spelen wat best een hele overwinning was, kwam er een keer een ander vriendinnetje spelen. Wederom een bekende, Aukjes achternichtje. De meiden speelden weer gezellig en ik had inmiddels mijn draai ook wel gevonden, ze lekker laten spelen en me er vooral niet teveel mee bemoeien. Af en toe wat drinken en wat lekkers geven en verder regelen ze zichzelf wel.

Vorige week wilde er ineens een ander meisje komen spelen. Ik had haar naam nog nooit gehoord en het kwam die dag niet zo goed uit. Ik zei tegen het meisje dat we maar een andere keer af moesten spreken en toen zei moeder op welke dagen ze wel en niet kon. Omdat ik nou niet bepaald van plan was om een speciale afspraakjes agenda bij te gaan houden, heb ik het een beetje afgehouden met de opmerking “we kijken volgende week wel even” en achteraf bleek dat maar goed ook, want Aukje wilde eigenlijk niet afspreken.

En toen kwam de volgende uitdaging in het afspreken. De eerste keer dat er een vriendinnetje met Aukje af wilde spreken, maar zij met iemand anders wilde spelen. Oei. Dat vond ik even lastig. Ik besloot om gewoon naar Aukje te luisteren en het kindje mee te nemen met wie zij af wilde spreken, maar vond het tegelijkertijd ook ontzettend zielig voor haar vriendinnetje. Maar dit gaat natuurlijk nog veel en veel vaker gebeuren, net zo goed als dat Aukje vast ook nog vaak in tranen gaat zijn omdat zij wil afspreken met iemand die dat op dat moment niet wil. En ik weet het, het hoort er allemaal bij en ze leren ervan, maar ik moet er wel aan wennen hoor. Maar goed, ik ga maar gewoon proberen om me er zo min mogelijk mee te bemoeien, om te luisteren naar wat Aukje wil en dan zien we wel wie er wel en niet komen spelen. En vooral loslaten, want het komt vast allemaal vanzelf wel goed.

Heb jij ook zo moeten wennen aan die eerste school afspraakjes?

Volg je mij al op Pinterest, Instagram,
Facebook, Twitter en Bloglovin?